Pages

Showing posts with label job creation. Show all posts
Showing posts with label job creation. Show all posts

Friday, September 12, 2025

जेन जी को चित्कार: देश वृधाश्रम बन्यो


क्रान्ति सकिएको छैन। क्रान्ति ले लक्ष्य पुरा गर्नुपर्छ। क्रान्ति अब संगठनमा जानुपर्छ। जेन जी ले क्रांतिकारी रफ्तारमा संगठन निर्माण गर्नुपर्छ। 

जेन जी ले खोजेको भरष्टाचारमुक्त देश। जेन जी ले खोजेको समृद्धि सहितको समानता। जेन जी ले देश भित्र प्रत्येक नेपाली का लागि रोजगारी को गारंटी पाउँछ। जेन जी ले काठमाण्डु स्थित कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँग संवाद र सहकार्य गर्नुपर्छ। कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँग मात्र छ भरष्टाचारमुक्त देश बनाउने खाका। कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँग मात्र छ समृद्धि सहितको समानता दिने खाका। कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँग मात्र छ देश भित्र प्रत्येक नेपाली का लागि रोजगारी को गारंटी दिने खाका। 

तर कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँग संगठन छैन। त्यो जेन जी ले दिन सक्नुपर्छ। 

जेन जी ले क्रांतिकारी रफ्तारमा संगठन निर्माण गर्नुपर्छ। ११-११-११-११-११। 

११ जना भेला भयो। एक जना नेता सर्वसम्मति ले चुन्यो। त्यसरी चुनिएको ११ जना फेरि भेला भयो। एक जना चुन्यो। देश भित्र पनि, प्रवासमा पनि। एक पैसा खर्च लाग्दैन। पाँच तहसम्म पुग्दासम्म देश विदेश को प्रत्येक नेपाली संगठित भयो। रोजगारी खोज्दै विदेश गएका अधिकांश नेपाली मजबुरी मा गएका छन। देश भित्र प्रत्येक नेपाली का लागि रोजगारी को गारंटी दिन सकिन्छ। 

तिमी मलाई संगठन देउ, म तिमीलाई भरष्टाचारमुक्त देश दिन्छु। समृद्धि सहितको समानता दिन्छु। देश भित्र प्रत्येक नेपाली का लागि रोजगारी को गारंटी दिन्छु। 

तीन भ्रष्ट पार्टी अब गए। सधैँका लागि गए। सुशीला संक्रमण हो। सुशीला समाधान होइन। 

जेन जी ले क्रांतिकारी रफ्तारमा संगठन निर्माण गर्नुपर्छ। क्रांति अब संगठनमा परिणत हुन सक्नुपर्छ। 






The revolution is not over. The revolution must achieve its goals. The revolution must now move into organization. Gen Z must build organization at revolutionary speed.

Gen Z seeks a corruption-free country. Gen Z seeks equality with prosperity. Gen Z wants a guarantee of employment for every Nepali within the country. Gen Z must engage in dialogue and cooperation with the Kalkiist Research Center in Kathmandu. Only the Kalkiist Research Center holds the blueprint for building a corruption-free country. Only the Kalkiist Research Center holds the blueprint for delivering equality with prosperity. Only the Kalkiist Research Center holds the blueprint for guaranteeing employment for every Nepali inside the country.

But the Kalkiist Research Center does not have organization. That must be provided by Gen Z.

Gen Z must build organization at revolutionary speed: 11-11-11-11-11.

Eleven people gather. By consensus, one leader is chosen. Those eleven thus chosen gather again, and again one leader is chosen. This continues both inside the country and abroad. Not a single penny is spent. By the time it reaches the fifth level, every Nepali at home and abroad is organized. Most Nepalis who went abroad in search of jobs went out of compulsion. Within the country, it is possible to guarantee employment for every Nepali.

Give me organization, and I will give you a corruption-free country. I will give you equality with prosperity. I will give you a guarantee of employment for every Nepali inside the country.

The three corrupt parties are gone. Gone forever. Sushila is a transition, not a solution.

Gen Z must build organization at revolutionary speed. The revolution must now transform into organization.


क्रांति समाप्त नहीं हुई है। क्रांति को अपने लक्ष्य पूरे करने होंगे। अब क्रांति को संगठन में बदलना होगा। जेन ज़ी को क्रांतिकारी रफ़्तार में संगठन निर्माण करना होगा।

जेन ज़ी एक भ्रष्टाचारमुक्त देश चाहता है। जेन ज़ी समृद्धि सहित समानता चाहता है। जेन ज़ी चाहता है कि देश के भीतर प्रत्येक नेपाली को रोज़गार की गारंटी मिले। जेन ज़ी को काठमांडू स्थित कल्किवादी रिसर्च सेंटर के साथ संवाद और सहयोग करना होगा। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर के पास भ्रष्टाचारमुक्त देश बनाने का खाका है। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर के पास समृद्धि सहित समानता देने का खाका है। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर के पास देश के भीतर प्रत्येक नेपाली को रोज़गार की गारंटी देने का खाका है।

लेकिन कल्किवादी रिसर्च सेंटर के पास संगठन नहीं है। वह जेन ज़ी को देना होगा।

जेन ज़ी को क्रांतिकारी रफ़्तार में संगठन निर्माण करना होगा: ११-११-११-११-११।

११ लोग इकट्ठा हुए। सर्वसम्मति से एक नेता चुना गया। इस तरह चुने गए ११ लोग फिर इकट्ठा हुए, और फिर एक नेता चुना गया। यह प्रक्रिया देश के भीतर भी चले और प्रवास में भी। एक पैसा भी खर्च नहीं होगा। पाँच स्तर तक पहुँचते-पहुँचते देश-विदेश का प्रत्येक नेपाली संगठित हो जाएगा। जो अधिकांश नेपाली रोज़गार की तलाश में विदेश गए हैं, वे मजबूरी में गए हैं। देश के भीतर प्रत्येक नेपाली को रोज़गार की गारंटी दी जा सकती है।

तुम मुझे संगठन दो, मैं तुम्हें भ्रष्टाचारमुक्त देश दूँगा। मैं तुम्हें समृद्धि सहित समानता दूँगा। मैं तुम्हें देश के भीतर प्रत्येक नेपाली के लिए रोज़गार की गारंटी दूँगा।

तीन भ्रष्ट पार्टियाँ अब चली गई हैं। हमेशा के लिए चली गई हैं। सुशीला संक्रमण है, समाधान नहीं।

जेन ज़ी को क्रांतिकारी रफ़्तार में संगठन निर्माण करना होगा। अब क्रांति को संगठन में परिणत होना होगा।




क्रांति खत्म नै भेल अछि। क्रांति केँ अपन लक्ष्य पूरा करए पड़त। आब क्रांति केँ संगठनमे बदलए पड़त। जेन ज़ी केँ क्रांतिकारी रफ्तारमे संगठन निर्माण करए पड़त।

जेन ज़ी भ्रष्टाचारमुक्त देश चाहैत अछि। जेन ज़ी समृद्धि सहित समानता चाहैत अछि। जेन ज़ी चाहैत अछि जे देशक भीतर प्रत्येक नेपाली केँ रोज़गारक गारंटी भेटए। जेन ज़ी केँ काठमांडू स्थित कल्किवादी रिसर्च सेंटर सँ संवाद आ सहयोग करए पड़त। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर लग भ्रष्टाचारमुक्त देश बनेबाक खाका अछि। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर लग समृद्धि सहित समानता देबाक खाका अछि। केवल कल्किवादी रिसर्च सेंटर लग देशक भीतर प्रत्येक नेपाली केँ रोज़गारक गारंटी देबाक खाका अछि।

लेकिन कल्किवादी रिसर्च सेंटर लग संगठन नहि अछि। ओ जेन ज़ी केँ देबाक पड़त।

जेन ज़ी केँ क्रांतिकारी रफ्तारमे संगठन निर्माण करए पड़त: ११-११-११-११-११।

११ गोटे भेला। सर्वसम्मति सँ एकटा नेता चुनल गेल। एहि तरह सँ चुनल गेल ११ गोटे फेर एकजुट भेल, आ फेर एकटा नेता चुनल गेल। ई प्रक्रिया देशक भीतर सेहो चलत आ प्रवासमे सेहो। एक पैसा खर्च नहि होयत। पाँच स्तर धरि पहुँचत-पहुँचत देश-विदेशक प्रत्येक नेपाली संगठित भऽ जायत। जे अधिकांश नेपाली रोज़गारक खोजमे विदेश गेल छथि, ओ मजबूरीमे गेल छथि। देशक भीतर प्रत्येक नेपाली केँ रोज़गारक गारंटी देल जा सकैत अछि।

तँ हमरा संगठन दियऽ, हम अहाँ केँ भ्रष्टाचारमुक्त देश देब। हम अहाँ केँ समृद्धि सहित समानता देब। हम अहाँ केँ देशक भीतर प्रत्येक नेपाली लेल रोज़गारक गारंटी देब।

तीन भ्रष्ट पार्टी आब गेल। सदाकाल लेल गेल। सुशीला संक्रमण अछि, समाधान नहि।

जेन ज़ी केँ क्रांतिकारी रफ्तारमे संगठन निर्माण करए पड़त। आब क्रांति केँ संगठनमे परिणत होए पड़त।



Kalkiism: The Economic And Spiritual Blueprint For An Age Of Abundance
The Last Age: Lord Kalki, Prophecy, and the Final War for Peace
नेपाल ले खोजेको अंतिम क्रान्ति: आर्थिक क्रान्ति
The Last Age: Lord Kalki, Prophecy, and the Final War for Peace
The Last Age of War, The First Age of Peace: Lord Kalki, Prophecies, and the Path to Global Redemption
Prophecies Are Proof Of God
Why 100 Crores? Funding Stage One Of The Kalkiist Project In Nepal
Free Education And Health Care For All In Nepal By Way Of A Referendum
The Most Awaited Person In Human History Is Here
Kalkiism Is Not Communism
World War III Is Unnecessary
Nepal: The Vishwa Guru Of A New Economic Era (English and Hindi)

Monday, June 23, 2025

सत्य युगतर्फको यात्रा — कसरी नेपालले विश्वलाई धनरहित भविष्यमा नेतृत्व दिन सक्छ



सत्य युगतर्फको यात्रा — कसरी नेपालले विश्वलाई धनरहित भविष्यमा नेतृत्व दिन सक्छ
लेखक: परमेंद्र कुमार भगत

धनरहित समाज कुनै कल्पना होइन—यो एउटा सुन्दर, रणनीतिक रोडम्यापको अन्तिम चरण हो, जसले नेपाललाई सत्य युगमा प्रवेश गराउनेछ। तर यति ठूलो परिवर्तन एकैचोटि सम्भव हुँदैन। यो परिवर्तन क्रमशः, विचारपूर्वक, चरण-दर-चरण गर्नुपर्छ।

काठमाडौंस्थित कल्कीयत अनुसन्धान केन्द्र (Kalkiism Research Center) ले अब यस्तो एक व्यावहारिक, आध्यात्मिक र पूर्ण रूपमा नेपाली धरातलमा आधारित योजना प्रस्तुत गरेको छ—एक यस्तो रोडम्याप जसले नेपाललाई विश्वका लागि उदाहरण बनाउनेछ।

यो केवल सपना होइन। यो नीति, अर्थशास्त्र, प्रविधि र धर्मको मिलनबिन्दु हो।


पहिलो चरण: १००% नगदरहित (कैशलेस) समाज

यस महान यात्राको पहिलो कदम हो — नेपाललाई पूर्णतया नगदरहित बनाउनु। अब नगद नोट होइन, डिजिटल कारोबार मात्र। देशका कुनाकाप्चाबाट राजधानीसम्म, हरेक लेनदेन डिजिटल, पारदर्शी र न्यायपूर्ण हुनेछ।

यसले भ्रष्टाचारको अन्त्य गर्छ, कर प्रणालीलाई बलियो बनाउँछ, र एक न्यायपूर्ण, उत्तरदायी आर्थिक ढाँचाको आधार तयार गर्छ।


दोस्रो चरण: सबै बैंकहरू सरकारी स्वामित्वमा + शून्य ब्याजदर

जब सबै कारोबार डिजिटल हुन्छन्, त्यसपछि बैंकिङ प्रणालीमा आमूल सुधार आवश्यक हुन्छ। नेपालका सम्पूर्ण बैंकहरू—निजी वा सहकारी—लाई नेपाल सरकारको स्वामित्वमा ल्याउनुपर्नेछ।

जब बैंकहरू नाफाको लागि होइन, जनहितका लागि चलाइन्छन्, तब ब्याजदर शून्य गर्न सकिन्छ।

कुनै ऋणदासता होइन। कुनै आर्थिक शोषण होइन। केवल सुरक्षा, पारदर्शिता र राष्ट्रहितमा आधारित वित्तीय सेवा।


तेस्रो चरण: सम्पूर्ण नेपाली जनताका लागि निःशुल्क सेवा

डिजिटल मुद्रा, सरकारी बैंक, र शून्य ब्याजका संयोजनले शासन खर्चलाई नाटकीय रूपमा घटाउँछ। त्यसपछि त्यही आर्थिक प्रणालीमार्फत सर्वसाधारणलाई निःशुल्क शिक्षालगायत स्वास्थ्य र न्याय सेवाहरू उपलब्ध गराउन सकिन्छ।

यो दया होइन, न्याय हो। यो धार्मिक मूल्यहरूसँग मेल खाने आर्थिक दृष्टिकोण हो। र ज्ञान–आधारित विश्वमा यसले नेपाललाई विश्वकै सबैभन्दा तयार राष्ट्र बनाउनेछ।


चौथो चरण: घरेलु लगानी विस्फोट

जब जनता ऋणमुक्त हुन्छन्, निःशुल्क सेवा पाउँछन्, तब उद्यमशीलताको विस्फोट हुनेछ। प्रत्येक परिवार बचत गर्न सक्नेछ, शून्य ब्याजमा ऋण लिन सक्नेछ, र आफ्नै व्यवसाय सुरु गर्न सक्नेछ।

नेपाल अब विदेशी सहयोग वा रेमिटेन्समा निर्भर रहने छैन। घरेलु पूँजीबाट निजी क्षेत्र फस्टाउनेछ, र त्यसबाट रोजगारीको बाढी आउनेछ, विशेषतः गाउँ र साना शहरहरूमा।


पाँचौँ चरण: ऊर्जामा आत्मनिर्भरता

आजको नेपाल अझै पनि गल्फ देशहरूको तेलमा प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष रूपमा निर्भर छ। तर जब नेपालले आफ्नै जलविद्युत, विद्युतीय यातायात र दिगो पूर्वाधार विकास गर्छ, तब देश ऊर्जामा आत्मनिर्भर हुनेछ।

त्यस बिन्दुमा, नेपाली रुपैयाँको मूल्य कतारको मुद्रा बराबर हुनेछ। कुनै कृत्रिम सापेक्षता होइन—तर एक विश्वासिलो, उच्च उत्पादकता र धर्ममा आधारित अर्थतन्त्रका कारण।


अन्तिम लक्ष्य: धनरहित समाज

यी सबै चरणहरू पूरा भएपछि, अन्ततः पैसाको आवश्यकता नै समाप्त हुनेछ। नेपाल प्रवेश गर्नेछ समय–आधारित अर्थतन्त्रमा, जहाँ मानिसहरू घण्टा, मिनेट र सेकेन्डमा कमाउँछन् र खर्च गर्छन्।

हरेक नागरिकले दिनको आठ घण्टा योगदान दिन्छ। उसले त्यति नै समय कमाउँछ।
न कुनै धनी, न कुनै गरिब।
न त लिङ्ग भेद, न जातीय असमानता।
सिर्फ धर्मको जीवित रूप

यही हो सत्य युग। कोरा सपना होइन—नीति, प्रविधि, र आध्यात्मिक मूल्यहरूले निर्मित यथार्थ।


एक अपिल: १०,००० प्रवासी नेपाली दाताहरूको आवश्यकता

यो सपना साकार पार्न, कल्कीयत अनुसन्धान केन्द्रले एक अन्तर्राष्ट्रिय अभियान सुरु गरेको छ। हामी अमेरिका भरि रहेका **१०,००० नेपालीहरूलाई आग्रह गर्दछौं कि उनीहरूले हरेक महिना केवल $१०० दान गरून्।

न्यु योर्कमा एक रातको खाना। क्यालिफोर्नियामा एक ट्यांक पेट्रोल। तर सामूहिक रूपमा हेर्दा, यो बन्छ $१० लाख प्रति महिना, जसले यो क्रान्तिको जग बसाल्न सक्छ।

यो नै तपाईंको क्षण हो।

तपाईं नेपालबाट आफ्नो र आफ्नो परिवारको आर्थिक क्रान्तिको खोजमा निस्किनुभयो।
अब तपाईंको हातमा छ—सम्पूर्ण नेपालको आर्थिक क्रान्तिको आगो बाल्ने अवसर।

यो तपाईंका पुर्खाहरूका लागि गर्नुहोस्।
यो तपाईंका सन्तानका लागि गर्नुहोस्।
यो त्यो धर्मका लागि गर्नुहोस्, जुन अहिले नेपालमा जागिरहेको छ—र तपाईंलाई बोलाइरहेको छ, शारीरिक रूपले होइन, तर आध्यात्मिक र आर्थिक रूपमा।

यस आन्दोलनमा सामेल हुनुहोस्। भविष्यमा लगानी गर्नुहोस्। सत्य युगको स्वागत गर्नुहोस्।





The Road to Satya Yuga: How Nepal Can Lead the World Into a Moneyless Future

By Paramendra Kumar Bhagat

A moneyless society is not a fantasy—it is the final step in a grand, strategic roadmap that can usher Nepal into the Satya Yuga, the Age of Truth. But such a radical transformation cannot happen overnight. It must unfold through wise, deliberate stages. And thanks to the visionary thinkers at the Kathmandu-based Kalkiism Research Center, we now have a beautiful, practical, and uniquely Nepali roadmap to get there.

This is not just a dream. This is policy, economics, technology, and spirituality working in perfect harmony.


Step One: A 100% Cashless Society

The first milestone is transitioning Nepal into a completely cashless economy. No more paper bills, no more informal transactions. Every financial exchange—whether in the village or the capital—will be digital, traceable, and fair.

This single shift eliminates the shadow economy, curbs corruption, increases tax compliance, and creates the foundation for a radically transparent and inclusive society.


Step Two: Government-Owned Banking + Zero Interest

Once the economy is fully digital, the next step is banking reform. All banks—whether commercial or cooperative—must come under public ownership, managed by the Nepal Government for the people.

When banking is not driven by profit, but by national purpose, then interest rates can be brought down to zero.

No more debt traps. No more exploitation. Just safe savings and investment as a public utility. This is how we break the back of economic feudalism and truly democratize capital.


Step Three: Free Universal Services for All

With digital currency, public banks, and zero interest rates, the cost of governance collapses. The same financial infrastructure can now be used to provide high-quality education, healthcare, and legal services—completely free to every Nepali citizen.

This is not charity. It’s justice. It’s economic design aligned with spiritual values. And in a world driven by knowledge, this will make Nepal’s population the best prepared on Earth.


Step Four: Domestic Investment Explosion

Once people are free from debt and receiving free core services, entrepreneurship will explode. Every family will have the ability to save, borrow interest-free, and start ventures.

Nepal will no longer depend on foreign aid or remittances. The private sector will bloom with domestic capital, and with that will come massive job creation—especially in rural and small-town Nepal.


Step Five: Energy Sovereignty

Today, much of Nepal’s economy is still tethered—directly or indirectly—to Gulf oil economies. As Nepal develops its own hydropower, electric transport, and sustainable infrastructure, it will break free from this dependency.

At that point, the Nepali rupee will have the same purchasing power as the Qatari riyal. Not because it is pegged, but because Nepal will have built a high-trust, high-efficiency, high-productivity economy grounded in spiritual values and technological sophistication.


The Final Destination: A Moneyless Society

Once these steps are complete, money itself will become obsolete. The final transition will be to a time-based economy, where people earn and spend in time units—hours, minutes, and seconds.

Every person contributes eight hours a day. Every person earns eight hours a day. No rich. No poor. No gender pay gap. No class divide. Just Dharma in action.

This is Satya Yuga. Not theoretical, not mystical—but built brick by brick, policy by policy, through the roadmap now offered by Kalkiism.


A Call to Action: 10,000 Diaspora Donors Needed

To make this vision real, the Kalkiism Research Center is launching a global campaign. We are calling on 10,000 Nepalis across the United States to contribute just $100 per month.

That is one dinner out in New York. That is one tank of gas in California. But together, that becomes $1 million per month to build the infrastructure, institutions, and intelligence required to implement this new paradigm.

This is your moment.

You left Nepal in search of an economic revolution for your family. Now you can ignite an economic revolution for an entire nation.

Do it for your ancestors.
Do it for your children.
Do it for the Dharma that is waking up inside Nepal—and calling you home, not physically, but spiritually and financially.

Join the movement. Fund the future. Usher in Satya Yuga.




शीर्षक: सत्य युग की ओर मार्ग: कैसे नेपाल पूरी दुनिया को एक धन-रहित भविष्य में प्रवेश दिला सकता है
लेखक: परमेंद्र कुमार भगत

धन-रहित समाज कोई कल्पना नहीं है—यह एक सुविचारित, रणनीतिक रोडमैप का अंतिम चरण है, जो नेपाल को सत्य युग में ले जा सकता है। लेकिन इतना बड़ा परिवर्तन एक झटके में नहीं हो सकता। इसके लिए क्रमबद्ध और विवेकपूर्ण कदमों की आवश्यकता है।

काठमांडू स्थित कल्कीयत अनुसंधान केंद्र (Kalkiism Research Center) ने इस परिवर्तन के लिए एक सुंदर और व्यावहारिक योजना तैयार की है—जो पूरी तरह से नेपाली संदर्भ के अनुकूल है।

यह सिर्फ सपना नहीं है। यह नीतिगत सोच, आर्थिक नवाचार, तकनीकी शक्ति और आध्यात्मिक दृष्टिकोण का संगम है।


पहला चरण: 100% कैशलेस समाज

इस परिवर्तन की शुरुआत पूरी तरह कैशलेस अर्थव्यवस्था से होगी। न नकद नोट, न छुपे हुए लेनदेन। हर लेनदेन—चाहे वह किसी गाँव में हो या राजधानी में—डिजिटल, पारदर्शी और न्यायपूर्ण होगा।

यह कदम भ्रष्टाचार को खत्म करेगा, काले धन की अर्थव्यवस्था को समाप्त करेगा, टैक्स अनुपालन बढ़ाएगा, और एक समावेशी और जवाबदेह व्यवस्था की नींव रखेगा।


दूसरा चरण: सरकारी स्वामित्व में बैंकिंग + शून्य ब्याज दर

कैशलेस व्यवस्था के बाद बैंकिंग प्रणाली का सुधार अगला कदम है। देश के सभी बैंक—सरकारी या सहकारी—को सरकार के स्वामित्व में लाना होगा, ताकि वे जनहित में संचालित हो सकें।

जब बैंक लाभ कमाने के लिए नहीं, बल्कि जनकल्याण के लिए काम करेंगे, तब ब्याज दरों को शून्य किया जा सकता है

न कोई कर्ज का जाल, न कोई आर्थिक शोषण। यह आर्थिक सामंतवाद का अंत होगा और पूंजी का लोकतंत्रीकरण होगा।


तीसरा चरण: सभी के लिए मुफ्त उच्च गुणवत्ता वाली सेवाएँ

कैशलेस अर्थव्यवस्था, सरकारी बैंक और शून्य ब्याज दर—इन तीनों की संयुक्त शक्ति से शिक्षा, स्वास्थ्य और न्याय जैसी मूलभूत सेवाओं को हर नागरिक को निशुल्क दिया जा सकता है।

यह कोई दान नहीं, यह न्याय है। यह आध्यात्मिक मूल्यों के अनुरूप आर्थिक ढांचा है। और ज्ञान की इस सदी में इससे नेपाल की जनसंख्या दुनिया की सबसे तैयार और सक्षम जनसंख्या बन जाएगी।


चौथा चरण: घरेलू निवेश का विस्फोट

जब लोग कर्ज से मुक्त होंगे, और उन्हें मुफ्त सेवाएँ मिलेंगी, तब व्यवसाय और उद्यमिता में बूम आएगा। हर परिवार बचत कर सकेगा, ब्याज मुक्त कर्ज ले सकेगा, और अपना छोटा या बड़ा व्यवसाय शुरू कर सकेगा।

नेपाल अब विदेशी सहायता या रेमिटेंस पर निर्भर नहीं रहेगा। घरेलू पूंजी से निजी क्षेत्र में विस्फोट होगा, और उसी के साथ रोजगार का विस्फोट भी।


पाँचवाँ चरण: ऊर्जा आत्मनिर्भरता

आज नेपाल की अर्थव्यवस्था प्रत्यक्ष या अप्रत्यक्ष रूप से ग्ल्फ देशों के तेल पर निर्भर है। जब नेपाल अपने हाइड्रोपावर, इलेक्ट्रिक ट्रांसपोर्ट और स्थायी इंफ्रास्ट्रक्चर को विकसित कर लेगा, तब यह निर्भरता खत्म हो जाएगी।

उस बिंदु पर, नेपाली रुपया कतर की मुद्रा के बराबर मूल्यवान होगा। न किसी कृत्रिम पेग से, बल्कि इसलिए कि नेपाल की अर्थव्यवस्था भरोसेमंद, प्रभावशाली और नैतिकता पर आधारित होगी।


अंतिम गंतव्य: धन-रहित समाज

इन सभी चरणों के पूर्ण होने के बाद, पैसे की आवश्यकता ही समाप्त हो जाएगी। अंतिम चरण होगा समय आधारित अर्थव्यवस्था, जहाँ लोग घंटों, मिनटों और सेकंडों में कमाते और खर्च करते हैं।

हर व्यक्ति प्रतिदिन आठ घंटे योगदान देता है। हर व्यक्ति उतना ही समय कमाता है।
न कोई अमीर, न कोई गरीब।
न कोई वेतन भेद, न कोई वर्ग संघर्ष।
सिर्फ धर्म का जीवंत रूप

यही है सत्य युग। कोई कल्पना नहीं—बल्कि ठोस नीति, तकनीकी नवाचार, और आध्यात्मिक क्रांति द्वारा निर्मित यथार्थ।


एक आह्वान: 10,000 प्रवासी नेपाली दानदाता चाहिए

इस परिवर्तन को साकार करने के लिए, कल्कीयत अनुसंधान केंद्र एक वैश्विक अभियान शुरू कर रहा है। हम संयुक्त राज्य अमेरिका के 10,000 नेपाली नागरिकों से आग्रह कर रहे हैं कि वे केवल $100 प्रति माह का योगदान दें।

न्यू यॉर्क में एक डिनर से भी कम। कैलिफ़ोर्निया में एक टैंक पेट्रोल जितना। लेकिन सामूहिक रूप से यह बनता है $10 लाख प्रति माह, जिससे हम यह क्रांति शुरू कर सकते हैं।

यह आपका क्षण है।

आप नेपाल से एक आर्थिक क्रांति की तलाश में निकले थे—अपने लिए, अपने परिवार के लिए।
अब आपके पास एक मौका है—पूरा देश एक आर्थिक क्रांति के माध्यम से बदलने का।

इसे अपने पूर्वजों के लिए करें।
इसे अपने बच्चों के लिए करें।
इसे उस धर्म के लिए करें जो अब नेपाल में जाग रहा है—और आपको पुकार रहा है, भले शारीरिक रूप से नहीं, पर आत्मिक और आर्थिक रूप से।

इस आंदोलन से जुड़िए। भविष्य को निधि दीजिए। और सत्य युग को साकार कीजिए।




Sunday, June 12, 2022

5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी, काठमाण्डु महानगर, काठमाण्डु उपत्यका र बृहत नेपाल

चीन को 5G लाई उछिन्ने गरी भारत मा 5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी आइसक्यो। हाम्रो लागि चीन भन्दा भारत उसै पनि सजिलो हो। 

5Gi Vs 5G: What Is 5Gi And Why It Might Be Incorporated In India? Detailed Report 5Gi is a locally designed telecommunication network that has been designed by IIT Hyderabad, IIT Madras and the Centre of Excellence in Wireless Technology.

मलाई लाग्छ प्रथम कदम नै यो हो। पहिला फोहर व्यवस्थापन, त्यस पछि खानेपानी, त्यस पछि बिजली, त्यस पछि 5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी होइन कि प्रथम कदम नै 5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी हो। अहिले को युग स्थानीय तहमा रोजगारी सिर्जना गर्नुपर्ने युग होइन। कमसेकम हाई स्कुल पास मान्छे दुनिया भरि गएर देश नै नछोड़ि काम गर्न पाउँछ। अर्थात भएको काम लिन सक्ने मान्छे हरु चाहियो। 5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी छ भने स्कुल पनि कॉलेज पनि इंटरनेट मैं छ र त्यो पनि मुफ्त मा। 

युवा पुस्ता व्यापक रोजगारी मा जानु भनेको अर्थतंत्र बलियो हुनु हो। टैक्स बेस बढ्छ। त्यही फोहर व्यवस्थापन, खानेपानी, बिजली आदि का लागि बढ़ी पैसा हुन्छ सरकार सँग। 

फेरि यो 5Gi (फाइव जी आई) टेक्नोलॉजी को काम भने सबैभन्दा सजिलो। सरकार ले लाइसेंस मात्र दिने हो। काम त निजी क्षेत्र का कंपनी ले गर्ने हो। काम पनि गर्छ र उल्टो सरकार लाई पैसा पनि दिन्छ। नेपाल का चोर बुढ़ा नेता र भ्रष्ट कर्मचारी हरु ले त्यति पनि गर्दैनन। किन भन्दा तिनको पहिलो प्रश्न हुन्छ, "हामीलाई कमिशन खोइ?" बाकस भविष्य बाट अजित युवा पीढ़ि क्रांतिकारी रफ़्तार मा टोल टोल गाउँ गाउँ नगर नगर मा स्वतःस्फुर्त किसिम ले संगठित भएर देश को नेतृत्व यी सड़ेगलेका बुढ़ा हरु बाट लुछ्ने बेला भइसक्यो। अझ अबेला भइसक्यो। 

दिमाग काम गर्न छोडिसक्यो। शरीर शिथिल छ। पद छोड्ने नामोनिशान छैन। टीवी मा रयाल काढ़ने धोको। 

काठमाण्डु महानगर को खानेपानी को समस्या समाधान गर्ने तरिका हो नया पिढ़ी को नया पार्टी ले प्रदेश सरकार बनाउने। देशव्यापी स्वीप गरेर देश लाई प्रत्यक्ष निर्वाचित राष्ट्रपति शासन मा लाने। ५०% बढ़ी मत ल्याउनै पर्ने। अर्थात एक करोड़ मत। २०-३० हजार भोट पाउने हरु प्रधान मंत्री बनेका छन। जगहँसाई। 

तीन राउंड इलेक्शन। पहिलो राउंड दर्ता गर्ने सबै उम्मेदवार होइन कि हस्ताक्षर संकलन गरेको हुनुपर्ने, पैसा उठाएको हुनुपर्ने। जस्तो कि वडा अध्यक्ष मा लडन सो वड़ा को कमसेकम १०० जना को हस्ताक्षर र कमसेकम १०० जना बाट एक सय एक सय उठाएको हुनुपर्ने गरिदिने हो भने बैलट पेपर अनावश्यक बारह बिघा मैदान बन्दैन। पहिलो राउंड त्यो भयो। दोस्रो राउंड मा कुनै पनि उम्मेदवार ले ५०% बढ़ी मत नल्याए सबैभन्दा बढ़ी मत ल्याउने दुई जना तेस्रो राउंड मा पुग्ने। होइन भने खसेको मत को १०% मत पाउने हरु पनि जितेका छन। त्यो चुनाव जितेको कि चुनाव हारेको

राम्रो काम गरेको आधार मा लगातार २० वर्ष बालेन प्रत्यक्ष निर्वाचित राष्ट्रपति रहन्छ भने त्यही हो राजा। गणतंत्र मा राजा भनेको त्यही हो। लिच्छवी गणतंत्रवादी थिए। अंशुवर्मा कुनै रानी को कोख बाट जन्मेको होइन। अंशुवर्मा को कर्म को आधारमा अंशुवर्मा की आमा राजमाता बनेकी हुन। अंशुवर्मा को नेपाल दुनिया को जर्मनी जापान थियो। भारतवर्ष भरिका राज्य हरुसँग बराबरी को सम्बन्ध थियो। 



the main problem with global 5G technology is that the range of coverage goes down with an increase in frequency. This is where 5Gi steps in, as it provides a higher range at a lower frequency. ........ Essentially, 5Gi network technology is capable of working at a lower frequency than 5G by still providing a higher range. The technology works on a Low Mobility Large Cell method, which transmits a cell-based waveform which results in increased range. the TSDSi or the Telecommunications Standards Development Society of India says that "Enhanced cell coverage enabled by this standard, will be of great value in countries and regions that rely heavily on mobile technologies for connectivity but cannot afford dense deployment of base stations due to lack of deep fibre penetration, poor economics and challenges of geographical terrain." ...... If implemented in the right manner, the 5Gi technology can be fruitful to a large country like India as the large scale implications will make the technology cost-effective. Additionally, owing to its high range, 5Gi will be able to provide better network connectivity in the rural area of the country. ....... smartphone companies might have to incorporate specialized receivers to work on the 5Gi technology.


Friday, November 02, 2018

नेपालका नेता ले आफ्नो आंग को भैंसी नदेख्ने प्रवासी नेपाली को आंगको जुम्रा देख्ने




नेपाल फर्कौं महाअभियान
डुबिसकेको चीनलाई पुनर्जन्म दिने देङ स्याओ पिङ हुन् वा भारतमा महात्मा गान्धी र जवाहरलाल नेहरू, मलेसियामा महाथिर महमद हुन् या सिंगापुरका ली क्वान यु, सबैले कुनै न कुनै रूपमा विदेशी शिक्षा र अनुभव प्राप्त गरेका थिए। अफ्रिकाको अनुभव त अझै चकित पार्ने खालको छ। सन् २०११ मा ४० वटा देशको अध्ययन गरेर जर्मनीको एउटा अन्तर्राष्ट्रिय अनुसन्धान संस्थाले तयार पारेको प्रतिवेदनले विदेशमा अध्ययन गरेका नेताहरूले देशको राजनीतिक, सामाजिक र आर्थिक विकासमा स्वदेशमै अध्ययन गरेका नेताहरूले भन्दा बढी सकारात्मक प्रभाव पारेको निष्कर्ष निकालेको थियो। नेपालको रूपान्तरणमा विदेशमा रहेका नेपालीहरूले आमूल परिवर्तनकारी संवाहक (क्याटलिस्ट) को भूमिका निर्वाह गर्न सक्छन्।


प्रवासी नेपाली कोही पनि नेपाल नै नफरकिउन भन्ने मेरो तर्क हुँदै होइन। यस्तो अभियान किन चलाएको भन्ने पनि मेरो प्रश्न होइन। तर यो भावावेग मा आएर तेर्स्याइने तर्क हरुले ५० लाख बढ़ी प्रवासी नेपालीको अपमान चाहिँ गर्नु हुन्न। भारत लाई पनि गन्ने हो भने र नगनी सुख? भारत प्रवास होइन भने के हो? भारत लाई पनि गन्दा र सारा इतिहास हेर्दा आजको म्यादमा नेपाल भित्र भन्दा नेपाल बाहिर नेपाली बढ़ी छन। तीन करोड़ नेपालमा छन। तीन करोड़ बढ़ी नेपाल बाहिर रहेको अनुमान गर्न सकिन्छ। सन १९५० को नेपालको जनसँख्या र त्यति बेला देखिको जनसँख्या वृद्धि दरको ग्राफ कोर्दा नेपालको जनसंख्या आज ६ करोड़ बढ़ी पुगेको हुनुपर्ने। भने पछि बाँकी ३ करोड़ कहाँ गए? कहिले नफर्किने गरी भारत पसे। सोझो अनुमान। भारत फेरि समुन्द्र। त्यहाँ मान्छे को लेखाजोखा छैन। राशन कार्ड जसले पनि बनाउन पाउने र राशन कार्ड नै त्यहाँ नागरिकता जस्तो।

दक्षिण एशिया बाहिर नेपाली हरु ठुलो संख्या मा जान थालेको सन १९९० पछि हो, अर्थात बहुदल आएपछि। त्यो संख्या नै ५० लाख काटिसक्यो। ठ्याक्क कति भन्ने तथ्यांक नै छैन।

र यो रेमिटेंस भन्ने कुरा ठुला ठुला अर्थविद हरुले नदेखेको कुरा। भए पछि नोटिस गरेको मात्र हो। खाड़ी देशमा गएर पसिना चुहाएर निरक्षर नेपाली ले आफ्ना छोराछोरी लाई "बोर्डिंग स्कुल" मा पढाएका छन। शिक्षाको महत्व नबुझेर त होइन होला।

नेताले जॉब क्रिएट गर्नुपर्यो भन्ने सोंच नै छैन। तर जॉब क्रिएट गर्ने हरु को बाटो मा तगारो न बन्देउ भन्ने हो। नेपालमा ब्यूरोक्रेट देखि नेता सम्म ले पाइला पाइला मा तगारो हाल्ने काम गर्ने गरेका छन। भने पछि नेपाल भित्र जॉब क्रिएट हुन पनि नदिने, अनि जागीर खोज्दै नेपाली विदेश जाँदा judgmental कुरा गर्ने?

नेपालले आज मैनपावर एक्सपोर्ट गरेको अरु सबै इम्पोर्ट गरेको छ। चामल देखि लिएर सब थोक। त्यो बलियो अर्थतंत्र अबश्य होइन। तर तथ्यपरक र व्यावहारिक ढङ्गले सोच्नुपर्ने हुन्छ। पहिलो कदम त विदेश काम गर्न जाने लाई सकेसम्म सहयोग नै गर्नु पर्छ। जाने नै भए हाम्रो तर्फ बाट पुरा सहयोग छ भन्नु पर्छ। सरकारी निजी सबै तह बाट।

प्रमुख देश हरु जहाँ नेपाली हरु जाने गरेका छन तिनी सँग नेपाल सरकार ले संधि समझौता हरु गर्नु परयो। वीसा आदि का लागि पहल गर्नुपर्यो। पहिलो पटक उड़न लागेका हरु का लागि सहुलियत ब्याज दर मा लोन मिलाउनु पर्छ कि? विदेशमा हुँदा तत तत दुतावास का ले सुरक्षा मा चासो लिनुपर्यो। जॉब मार्केट बारे जानकारी प्रवाह हुनुपर्यो। विदेश जानु अगाडि देशमैं केही सीप सिक्न सकिन्छ कि, सीप सिकेर गए बढ़ी कमाइन्छ कि? विदेशमा गएर कमाएको पैसाले देशभित्र बिजनेस व्यापार का लागि लगानी गर्ने अवसर हरु खोज्नु पर्ने हुन्छ। होइन भने जसले पनि जग्गा नै किन्ने घरै बनाउने भए पछि रियल इस्टेट मार्केट ले आकाश छुने तर देश भित्र रोजगारी सिर्जना को अवस्था एक पीढ़ि पछि जस्तातस्तै हुने डर रहन्छ।

चीन ले सन १९९० पछि यस्तो फड्को मारयो कि आज अमेरिका लाई नै प्रतिस्प्रधा दिन भ्याएको छ। तर चीन ले अगाडि बढ़ने निर्णय गरे पछि सबैभन्दा भर परेको समुह को भन्दा प्रवासी चिनिया। पुँजी लगाउने मानिस त चाहियो। त्यस्तै आज देश विकास गर्ने सपना देख्ने रविंद्र मिश्र जस्ता ले प्रवासी नेपाली प्रति सकारात्मक सोंच राख्न सक्नु पर्छ। फर्केको राम्रो तर फर्किन नसक्ने ले पनि योगदान गर्न सक्ने उपाय हरु प्रस्तुत गर्नु पर्छ। नेताले गर्ने भनेको पालिसी मेकिंग नै हो।

राम्रो पालिसी फ्रेमवर्क बनाउन सकेको खण्डमा प्रवासी नेपाली मात्र किन विदेशी नै पनि ओइरो लागेर आइपुग्छन।