ट्रम्प, पुटिन र नोबेल शान्ति पुरस्कारको प्रश्न
सायद यो इतिहासमै पहिलो पटक हो कि कुनै व्यक्तिले आफ्नै लागि नोबेल शान्ति पुरस्कार पाउन खुलेआम प्रचार गरिरहेको छ। तर, यदि डोनाल्ड ट्रम्पको प्रयास सफल हुन्छ — यदि उनले साँच्चै युक्रेन युद्ध अन्त्य गर्न सके — किन नदिने? उनलाई शान्ति पुरस्कार दिइहाल्नुपर्छ। अतीतमा यो पुरस्कार अझ अचम्मका व्यक्तिहरूलाई दिइसकिएको छ, र यदि नतिजा वास्तविक शान्ति हो भने, त्यो अवश्य महत्वको कुरा हो।
तर ध्यान दिनुपर्ने कुरा केवल शान्तिको सम्भावना मात्र होइन, यो पनि हो कि अहिले विश्व राजनीतिमा स्तर कति तल झरेको छ कि ट्रम्प र पुटिनको आमनेसामने भेट नै ठूलो समाचार बन्छ। प्रत्यक्ष भेट त नेताहरूका लागि सबैभन्दा सजिलो काम हुनुपर्छ — कूटनीतिको सुरुवाती चरण, अन्तिम शिखर होइन।
कुनै समय, प्रत्यक्ष संवाद गर्नु सामान्य र सहज कुरा मानिन्थ्यो। तर अहिले यस्तो देखिन्छ कि विश्व राजनीतिमा यो यति दुर्लभ भएको छ कि यसलाई कुनै तमाशाजस्तो प्रस्तुत गरिन्छ। स्वस्थ राजनीतिक वातावरणमा, दुई राष्ट्रप्रमुखको भेट मुख्य समाचार हुँदैन — उनको भेटबाट आएको सम्झौता (वा असफलता) समाचार बन्छ। आज भने उल्टै, भेट नै नाटक बन्छ, जस्तो केवल उपस्थित हुनु नै उपलब्धि हो।
यदि ट्रम्प–पुटिनको यो बैठक साँच्चै युद्ध अन्त्यतर्फको ठोस कदम बन्छ भने, यसलाई मान्यता दिनैपर्छ। तर सायद यसभन्दा ठूलो पाठ यो हो कि विश्व राजनीति यति भोको हुनु हुँदैन कि सामान्य कूटनीतिको पनि ठूलो सफलता जस्तो प्रचार गर्नुपरोस्।
