लालु उवाच

Posted by Rajendra Mahto on Wednesday, September 9, 2015

In The News (45)

संयुक्त लोकतांत्रिक मधेशी मोर्चा का ध्यानाकृष्ट हो ।************************************************१) संयुक्त लोकतांत...

Posted by Jay Prakash Gupta on Wednesday, September 9, 2015

संयुक्त लोकतांत्रिक मधेशी मोर्चा की बैठक आज सुबह ९:३० बजे से भैरहवा के रेड सन होटल में होने जा रही है।

Posted by Upendra Mahato on Wednesday, September 9, 2015

कुछ कर गुजरने की तैयारी है आन्दोलन अभी भी जारी है।

Posted by Upendra Mahato on Wednesday, September 9, 2015

Posted by Subhash Chandra Shah on Wednesday, September 9, 2015

८० के दशक में जब पंजाब हिंसा में झुलस रहा था , उस समय भारत के राष्ट्रपति ज्ञानी जैल सिंह थे , पंजाब में हो रहे हिंसक झड़प...

Posted by S Kumar Thakur on Wednesday, September 9, 2015

जब जब कोङ्रेश सरकारमा आउछ मुलुक मा नया नया हिन्सात्मक राजनीति को जन्म हुन्छ । होईन र ?

Posted by Rajesh Ahiraj on Wednesday, September 9, 2015

मानबअधिकार कर्मी र संचार कर्मी लाई खुल्ला प्रश्न - के यिनी नेपाली होईनन ? २ जना अपराधी काठमाडौं मा मारिदा ताहल्का मचाउने...

Posted by Rajesh Ahiraj on Wednesday, September 9, 2015

नैतिकता नभएका , सरकारमा जान जुनसुकै दल को पाउ पुजा गर्ने र परिबार भन्दा बाहिर न निस्किने मधेशी मुलका केहि राजनितिक ठग को...

Posted by Rajesh Ahiraj on Wednesday, September 9, 2015

मधेश माथी को राज्य आतन्क का बिरुध न बोल्ने हरु भोली हुने प्रतिबाद का मुख्य दोषी हुन । मधेश बाट कोङ्रेस र एमाले यसरि नै सिधिन्छ । ति लाश र घाउ हरु ले बषौ पिडा दि रह्ने छ । बुझी राखौ ।

Posted by Rajesh Ahiraj on Wednesday, September 9, 2015

राष्ट्रियताको वहसः केही घर्षणहरु

खासखास विशेषता भएको उत्पीडित जातिविशेषको पहिचानको सम्मानार्थ जातिको नामबाट प्रदेशको नाम राखिनुको तात्पर्य जातीय सङ्घीयतामा जानु किमार्थ होइन ...... मधेसी, किराँती, लिम्बू, तमु, तामाङ, मगर, थारु, मुसलमान, इसाई आदि इत्यादि समुदाय आ–आफ्नो आदि पहिचानसहित नेपाली पहिचानमा विस्तारित हुन चाहन्छन् ...... सङ्घीयताको आकाङक्षालाई उपेक्षा गर्दै सार्वजनिक गरिएको अन्तरिम संविधान च्यातेर उठेको मधेस आन्दोलन उत्कर्षतिर पुग्न लाग्दा नागरिक आन्दोलनको टोली मधेस दौडाहामा निस्क्यो । टोलीको पहिलो बास नवलपुरमा भयो । आन्दोलनको प्रकृति र प्रवृत्तिबारे चर्चा चल्दा

एक बृद्ध ब्राह्मणले बडो खिन्न स्वरमा भनेथे— ‘हैकम चलाउन भनेर पहाडबाट झरिया थ्यो, यी: यस्तो गति भो !’

........ श्री ३ को हैकमभरि मधेस–तराईका बासिन्दाले शिवरात्रिको मेला भर्न काठमाडौँ आउँदा फिमफेदीमा राहदानी लिनुपथ्र्यो । मेला सकिएपछि राजधानीलाई बिटुल्याउलान् भनेर प्रहरीले तिनलाई खोजीखोजी पक्रेर उपत्यकाबाट बाहिर लखेट्थ्यो । ऊबेला उर्बर मधेस–तराई त नेपालै थियो तर त्यो माटोका बासिन्दा भने अनेपाली एवं अनागरिक परचक्री थिए । अभिव्यक्तिको रुप फेरिए पनि मधेसी–तराइबासीलाई हेर्ने त्यो दृष्टिकोणमा अझै तात्विक अन्तर आएको छैन । ..... नवलपुरका बृद्ध बाको दुखेसोमा उत्पीडनको तृष्णा अझै तृप्त नभएको छनक पाइन्छ । र, मधेसी–तराईबासीको हुङ्कारमा उत्पीडनको पीडा र मुक्तिको आकाङ्क्षा गुन्जिन्छ । राष्ट्रियताको बहसमा यो तृष्णा र यो आकाङ्क्षाबीच कतै प्रस्ट र कतै प्रतीकात्मक रुपले द्वन्द्व भइरह्यो । ....... एकजना विद्वान्को बिछट्टको कथन मेरा कानमा अझै गुन्जिरहेछ । मधेसी राष्ट्रपति रामवरण यादवले दौरा–सुरुवाल लगाउनु हुने, बाँकी मधेसीहरुले चाइने किन लगाउनु नहुने ? ....... चाखलाग्दो कुरा के भने लगभग सवा सय सहभागी भएको त्यो कार्यक्रममा एकजना दौरा–सुरुवालप्रेमीले पनि दौरा–सुरुवाल लगाउने लेठो गरेको थिएन । ....... सहजकर्ता र संयोजकको आसनबाट गुरुगम्भीर मुद्रा रं विनम्र लबजमा मैले निवेदन गरेँ— बन्धु † मधेस–तराईका बासिन्दामाथि दौरा–सुरुवाल थोपेरर के तिनलाई गर्मी याममा सेकुवा बनाउन खोजिएको हो ? अनपेक्षित प्रश्न सुनेर बहसकक्ष स्तव्ध भयो । र, मौका छोपेर मैले ठट्टा गरेँ— दौरा–सुरुवालधारीमात्र राष्ट्रवादी तत्व हुने भए यहाँ भएका हामी सबै के हौँ ? सबका सब अराष्ट्रिय तत्व ? ....... अति जाडो हुने हिमाली भेगका बख्खु, दोचा र भुवादार टोपी, ठिक्क जाडो हुने पहाडी भेगका हिजोका भोटो–सुरुवाल वा दौरा–सुरुवाल वा भोटो–कछाड र उखर्माउलो गर्मी हुने मधेस–तराई भेगका पातला र खुकुला धोती–कुर्ता हाम्रा सामु छन् । पोशाक मर्यादा राख्ने र जाडो–गर्मीबाट जोगिने साधन मात्र नभई पहिचानसूचक संस्कृतिको अवयव पनि हो । ........

बहुभेषयुक्त नेपालमा कुनै एउटा पोशाक अन्य पोशाकधारीहरुमाथि थोपर्नु विविधताको सम्मान गर्नु हो कि विविधताको हुर्मत लिनु हो ? यो मेलमिलापको द्योतक हो कि द्वन्द्वका लागि जोरी खोजाइ हो ?

........ सदाबहार राष्ट्रवादी र पदीय राष्ट्रवादी । पूर्व महापञ्च सूर्यबहादुर थापा सदारबहार राष्ट्रवादी हुन् र शेरबहादुर देउवा हुन् करिबन सदावहार राष्ट्रवादी । रामवरण यादव, माधवकुमार नेपाल र झलनाथ खनाल पदीय राष्ट्रवादी हुन् । यी मानव पद पाए दौरा–सुरुवाल धारण गर्छन्, नपाए सर्ट–प्यान्ट वा धोती–कुर्ता हल्लाउँछन् । ......... जातिभन्दा माथि, क्षेत्रभन्दा माथि, वर्गभन्दा माथि र लिङ्गभन्दामाथि उठेर राष्ट्रिय अखण्डता र राष्ट्रिय गौरवको रक्षा गर । यो अर्ती बिर्तामोडभरि छताछुल्ल हुने गरी अभिव्यक्त भयो ।

महामहिम राष्ट्रपति रामवरण यादवको यो अति प्रिय अर्ती हो ।

त्यसैले त उनी जाति, क्षेत्र, वर्ग र लिङ्गभन्दा माथि उठ्ने अर्ती दिएर कहिल्यै थाक्दैनन् । माथि उठ्नुपर्ने यो आग्रहको अभिप्राय हो, राष्ट्रियताका सन्दर्भमा जे वर्चस्वशाली छ त्यसलाई नि:सर्त स्वीकार गर, जे छैन त्यसको लागि किचलो नगर ।

अर्थात् चलनचल्तीको नेपाली राष्ट्रियतालाई खुरुखुरु मानेर जुवामुनि नारिएको बूढो गोरुझैँ लुरुलुरु हिँड ।

यो आग्रहमा साँघुरो मानिएको नेपाली राष्ट्रिय पहिचानको पेटभित्र मुलुकका बाँकी यावत् राष्ट्रिय पहिचानहरुलाई कोच्ने र नेपाली समाजलाई अन्यायपूर्ण यथास्थितिको कैदी बनाइराख्ने जिद्दी ध्वनित हुन्छ । ..........

जसरी आफ्नै हातले आफ्ना कान समातेर कोही पनि हावामा उठ्न सक्दैन त्यसैगरी जाति, क्षेत्र, वर्ग र लिङ्गको यथार्थभन्दा माथि कोही पनि उठ्न सक्दैन । उठ भन्नु बकबास हो ।

......... विद्यापति र तिनका सन्ततिहरुको सांस्कृतिक अस्मितालाई तिरस्कार गर्दै तिनका शिरमाथि बलात् भानुभक्त थोपरिए ........ जनकपुर ओरपरका बहसहरुमा भानुभक्तको सालिकको कारुणिक कथा दोहोरिइरह्यो । कथा यस्तो छ । अन्धराष्ट्रवादी शाही पञ्चायतको पछिल्लो कालमा जनकपुर नगरीको नाभिस्थलमा नेपालीभाषी कवि भानुभक्तको सालिक खडा गर्ने यत्न गरिएछ । मिथिला सभ्यताका विभूति विद्यापतिका सांस्कृतिक सन्ततिहरुले त्यसको विरोध गरेछन् । र, कफ्र्यू लगाएर सङ्गीनको बलले विरोधलाई निरस्त तुल्याउँदै भानुभक्तको सालिक खडा गरिएछ । पछि ६२–६३ को आन्दोलनकालमा कफ्र्यूकै बीचमा त्यो सालिक ढालिएछ । यसरी कफ्र्यूदेखि कफ्र्यूसम्मको वीभत्स कथामा भानुभक्तको सालिक शेष भएछ । .......... सनातनी राष्ट्रवादको चश्मा लगाएर नेपालीभाषी कोणबाट हेर्दा भानुभक्तको सालिकको विनाश जघन्य ज्यादती हो । तर, हेर्ने कोण अर्को पनि त छ । ....... दमनको जबाफ प्रतिकार भयो । ...... जनजातिहरुका संस्कृतिका प्रतीक, गाथा र विभूतिहरु अङ्कित भएका खोलानाला, पाटीपौवा र चौतारी–देउरालीका नामको संस्कृतकरण गरी तिनको सांस्कृतिक अस्तित्व नै नामेट पार्न खोजिएको कथा झनै भयावह छ । ......... साझा राष्ट्रियताले तबमात्र सारभूत रुप धारण गर्छ जब राज्य र र सरकारप्रति आम नागरिकमा अपनत्व, ममत्व एवं समर्पण भाव जागृत हुन्छ । ....... मधेस–तराई भाषागत, जातीय र सांस्कृतिक दृष्टिले एक प्रदेश होइन, बहुप्रदेश हो । ....... केन्द्रीकृत र एकात्मक राज्यको विकल्प पुन: केन्द्रीकृत र एकात्मक राज्यै कसरी हुनसक्छ ? ..... लोकतान्त्रिक निर्वाचनको परिणामले प्रादेशिक सरकारको नेतृत्वको निरुपण गर्छ । अनि निर्वाचन र अग्राधिकारको तालमेल कसरी हुन्छ ? .......

राष्ट्रियताको बहसभरि व्याप्त दुई विपरित दृष्टिकोणबीचको द्वन्द्वको सारभूत कुरो यही हो । ‘मेरा आँखाले हेर’ भन्ने आग्रहमा बाँकीहरुका पहिचानलाई मेटेर तिनलाई आफ्नै अहंको सङ्कीर्ण प्रतिरुपमा ढाल्ने सनातनी हठ छ । उता ‘हेर्ने आँखा मेरा पनि छन्’ भन्ने आग्रहमा आफ्नो पृथक् पहिचान र अस्मिताको जब्बर दाबी छ । यी दुई आग्रहबीचको द्वन्द्वको चरित्र हेर्दा लाग्छ, साझा राष्ट्रियताको निर्माण हुनुअघि नेपाली समाजले थप द्वन्द्व र रक्तपात बेहोर्न बाँकी नै छ ।

आज जनकपुर मा बिहानै देखी पुलिस र जनता बिच झड्प सुरु भएका छ न ।

Posted by Condition of Janakpur Dham on Wednesday, September 9, 2015

नेपाल पुलिस की कुंठित मानसिकता, मधेशी के ऊपर दमन करने की सनक इस कदर बढ गई है कि अब घरों में घुस कर महिलाओं और बुजुर्गों को भी वहशी की तरह पीट रहे हैं। वो भी सिर्फ इसलिए कि उनके घरों के आगे से आन्दोलनकारियों का जुलुस निकला या उनके घर के बाहर किसी ने टायर जला दिया। नेपाल पुलिस और सशस्त्र प्रहरी के द्वारा विराटनगर में मधेशी जनता के घर में घुस कर किए गए महाअत्याचार की कुछ तस्वीरें

Posted by Rajendra Mahto on Wednesday, September 9, 2015

In The News (40)

आज मिति २०७२ भदौ २३ गते सम्मानित सर्वाेच्च अदालतको माननिय न्यायधीश गोविन्द कुमार उपाध्यायको एकल इजलासबाट आन्दोलनमा जीवन ...

Posted by Dipendra Jha on Wednesday, September 9, 2015

आन्दोलनकारी हुन वा सुरक्षाकर्मी, मारिएको ठाउँमा श्रद्धांजली अर्पण गर्न, सम्बेदनशीलता दर्साउने, राष्ट्रीय स्थरका नेता पुग्नुपर्ने हो । यत्तिका नागरिक मरिसक्दा पनि त्यतिसम्म भएको छैन ।

Posted by Kanak Mani Dixit on Wednesday, September 9, 2015

सुरक्षा निकायको ज़्यादतीले सबै सीमा नाघेको छ । घोर असहिष्णुता अपनाएको छ । यसैको परिणाम स्वरुप आज पु:न सप्तरीको भारदहमा ए...

Posted by Jay Prakash Gupta on Wednesday, September 9, 2015

मधेसमा घोर अन्याय हुँदैछ , मानवअधिकारको रक्षाको पहल होस !!---------------------------------------------------...

Posted by Tula Narayan Shah on Wednesday, September 9, 2015

Posted by Anil Kumar Jha on Wednesday, September 9, 2015

नेपालको अहिले को तिन दलिय साशकको सोच - विचारधारा ठ्याकै सद्दाम हुसैनको जस्तो छ ।।सद्दाम हुसैनले आफ्नो स्वतंत्र हक़ अधिक...

Posted by Alisha Koirala on Wednesday, September 9, 2015

तीन जना शहिद थप एक जना, जम्मा चार शहिदमहोत्तरी जलेश्वरमा प्रहरीको गोलीले चार जना शहिद, दर्जनौ घाईते

Posted by Upendra Mahato on Wednesday, September 9, 2015

मानवीय संवेदना को सम्पूर्ण सीमा नाघेका नेपाल सरकारका गुण्डाहरु ले जलेश्वरमा ताकी - ताकी टाउको मा गोली हान्ने क्रमा मा ५ जना ले शहादत प्राप्त गरिसकेका छन भने दर्जनौं घाइते छन। शहिद प्रति क्ष्रद्धा - शुमन तथा घाईतेहरु को शिघ्र स्वास्थ्य लाभ को कामना!!!

बिरोध सभा- भैरहवा

Posted by सदभावना पार्टी on Wednesday, September 9, 2015

अाज भारदह र जलेश्वरका शहीदहरू प्रति
**************************************
भूगोलमा बाडिएको जनआकांक्षा एकात्म रगतको साइनोले पनि जोडन सक्दैन ।
–जय प्रकाश गुप्ता

भूपी शेरचनले लेखेका–

"हुदैन विहान मिर्मिरमा तारा झरेर नगए, बन्दैन मुलुक दुर्इचार सपूत मरेर नगए ।"

म र म जस्ता धेरै मित्रहरूका लागि उज्यालो नदेखिने पंचायतका दिनमा यी पंक्तिहरू प्रेरणा, अन्न र जल सबै थिए । के.पी. ओली पनि धेरै पटक यी पंक्तिहरूलार्इ गुनगुणाएको हुनैपर्छ । आज एकै दिनमा देशमा पांच जना शहीद भए । यी मृत्यूहरू निश्चय पनि निरूद्देश्य हैन् । जलेश्वरमा एकोहोरो २०/२२ बर्षका कलकलाउंदो उमेरका युवाहरू गोलीका शिकार भए । यी युवाहरूको उद्देश्यसंग एकथरीको विमति हुनसक्छ, तर

के.पी. ओलीले आजै प्रतिकृया दिंदै भनेको "रूखबाट २/४ आप झर्दैमा के नै हुन्छ र ? "

यो नेपाली राजनीतिमा उब्जेको संवेदहीनताको पराकाष्ठा हो । यी शहादतहरू रूखबाट २/४ वटा आप झरे सरहका पक्कैपनि होइन । यस देशकै सपूत मरेर गएको अवस्था हो । सपनाहरूलार्इ मारिएको हो ।

अहिले त महन्थ ठाकुर, उपेन्द्र यादव, राजेन्द्र महत्तो, मातृका यादव–सबै "अब मधेस प्रदेश हैन, मधेस देश चाहिन्छ" भन्न थालेका छन् ।

तीन बर्ष अघि मैले "यस्तै अवस्था रहे मधेसको राज्यसंग सम्बन्ध टुट्न सक्छ" मात्र भनेको थिए । राष्ट्रपति रामवरण यादव जीले प्र.म. लार्इ बोलाएर म उपर कारवाही गर्न भन्नु भयो । उपेन्द्र यादव जी स्वयं फोरम नेपालको डेलिकेशन लिएर मलार्इ ठेगान लाउन प्रचण्ड जी कै सम्मुख तत्कालिन प्र.म. झलनाथ जीलार्इ उक्साउनु भयो । रेणु यादव, राम सहाय यादव अहिले पनि छन् । भनिन्छ, यसैपछि झलनाथ जीले मेरो मुद्दा हेर्ने न्यायाधिश सुशीला कार्कीसंग भेटेर दवाव दिनु भयो । जे होस्, प्रसंग त्यो होइन । प्रसंग हो, हालसम्मकै विद्यमान राज्य व्यवस्थाबाट पोषित महन्थ ठाकुर, उपेन्द्र यादव, राजेन्द्र महत्तोहरू अब अलग देश बनाउने कुरा गर्न थालेका छन् । हो, मधेस तिर यस्ता कुरा गरेर यिनीहरू काठमांडू आर्इ फेरी वार्ता गर्न ललायित हुन्छन् । मध्यस्थकर्ताहरू गुहारी रहेका हुन्छन् । तसर्थ, राज्य यिनीसंग डराएको छैन । हो पनि, यिनीहरू सिष्टमकै सबसिष्टम हुन् । यिनीहरू कुनैपनि बेला वार्ता गरेर राज्य अनुकूल हुन सक्छन् । यसर्थ राज्यले भय नमानेको ठिकै होला । तर, राज्यले बुझ्नु पर्ने कुरो त के हो भने आज भाद्र २३ गतेसम्म राज्यले मारेका १७ जना मधेसी युवाहरू कुनैपनि मधेसी नेताका लागि ज्यान दिएका होइनन् । उनिहरू आफ्ना सपनाका स्वयं वाहक थिए । त्यस सपनाका संवाहक यी मधेसी नेताहरू नहुन सक्छन् । उनिहरू खास सपनाका लागि ज्यान दिएका हुन् ।

आज भन्दा २६ बर्ष पहिले एक जना रामबहादुर थापा नाम गरेका मगर समुदायका मानिस अंचल प्रहरी प्रमुख भै राजबिराज आएका थिए । मेरो चिनजानका भएकोले राजबिराजमा मेरो भेंट हुदां मैले सोधेको थिएः एस.पी. साब कस्तो लाग्यो मेरो जिल्ला? उनको सहज जवाफ थियो । बडो सजिलो छ, सबै जना कानून मान्ने खालका छन् । यहांका मानिसहरू आपस्तमा झै झगडा गर्छन् । मारकाट गर्छन् । फेरी तुरून्तै एकजना पंच भलादमीलार्इ पैरवीका लागि साथ लिर्इ पिडीतले भन्दा पहिले पिडक म भा ठांउमा आर्इ पुग्छन र फलानोलार्इ कारवाही गरिदिनोस् भन्छन । कारवाहीको डरले भाग्नु पर्ने मानिस स्वयं नै प्रहरी सम्मुख हाजिर हुन्छन् । यस्तो ठांउमा मलार्इ काम गर्न बडो सजिलो भएको छ भनेर एसपी थापाले मलार्इ खुशी साथ सुनाएका थिए । हो, उ बेला बी.पी. कोइरालाहरू शसस्त्र बिद्रोह नै गरेपनि मधेस तिरका रामराजा प्रसाद सिंह काठमांडू बसेर सर्वोच्च अदालतमा कानून व्यवसायी भर्इ संबैधानिक क्रांतिको कुरा गर्ने बेला थियो । उहिलेको मधेस अहिले छैन ।

म स्वयं स्कूल पढदा हाम्रो राजा हाम्रो भेष प्राण भन्दा प्यारो छ भनेर नारा लाउथें । जीवनमा पहिलो पटक पानी फोटो खिंचाउदा पाल्पाली ढाका टोपी खोजेर फोटो खिंचाएको थिए । गांउछ गीत नेपाली...ज्योतिको पंख उचाली..स्कूलमा हरेक बिहान यो गीत गाउदां स्वर माधुर्यताको चिन्ता नगरी कराएर चिच्याएर गाउथें ।

अहिले त्यो अवस्था छ र? शाह राजतन्त्रले हामीलार्इ गुलाम बनायो, महेन्द्र राष्ट्रवाद मूर्दावाद–यस बिषयमा बच्चाबच्चाले तर्क गरिरहेको हुन्छ । अब मधेसको कुनैपनि बजारको फोटो स्टुडियोमा गर्इ फोटो खिचाउन भादगांउले वा पाल्पाली टोपी खोजी माग्दा पाइन्न् । सयौं थुंगा फुलका हामी एउटै माला नेपाली..सार्वभौम भै फैलिएका मेची महाकाली...यो गीत यताका स्कूले बच्चाले गाउदैनन् । माफ गर्नु होला, मैले अतिश्योक्तिपूर्ण कुरा गरेको हैन । रधुनाथ ठाकुर र गजेन्द्र नारायणको कुरा त धेरै पुरानो भै सक्यो । त्रिसठ्ठी सालको पहिलो मधेस आन्दोलनताका जताततै जय मधेस, जय मधेस भनी सुनेका पांच बर्षे दुधे बालक अहिले पन्द्रह बर्षका लक्का जवान भै जलेश्वर र बीरगंजका सडकहरूमा बलिदान भै रहेका छन् ।

त्रिसठ्ठी सालमा उदाएका मधेसका मसीहाहरू अहिले यी क्रांतिकारीहरूका नजरमा मधेस बेचूवा र बेइमान भएका छन् । मलार्इ पनि यस्तै ठान्दो हो ।

टीकापुर, भैरहवा, बीरगंज, कलैया, गौर, जलेस्वर र भारदह लगायतका मधेसी ठामहरूमा गरिएको नृशंसतापूर्ण हत्याकांड पछिको सद्भाव रैलीको अब के काम? सुशील कोइराला वा केपी ओलीले सेना प्रमुख वा शसस्त्र प्रहरीका प्रमुखको हातबाट तलवार लिएर मधेसमा बगेको रगतको अहालबाट पूर्व राजाले मिल्काएर गएको श्रीपेच नै अठाएर आफ्नो शीरमा लगाएपनि अब मधेसीको नयां राजा हुन सक्दैन । मधेसीको दिललार्इ अहंकारी राज्यसत्ताको तलवारले चिरेको छ ।

चिन र हंगकंग दुबैमा हान समुदायको जनसंख्या ९५ प्रतिशतको हाराहारीमा छ । दुबै एउटै हुन । एउटै रक्त, एउटै बाजे बराजुका बंशहरू । अधिकांश ताइवानीहरू पनि उस्तै हुन । हंगकंगे चिनीया जस्तै । तर, एकापसमा मिल्ने चिनीया सपना हंगकंगे चिनीया र ताइवानी चिनीयाका लागि दुस्वप्न सरह भएको छ । भूगोलमा बाडिएको जनहीत, सामुदायिक स्वार्थ तथा जनआकांक्षा एकात्म रगतको साइनोले पनि जोडन सक्दैन । चीन, हंगकंग र ताइवानले दिएको सन्देश यही हो । हामीलार्इ भारतको दलाल भनेपनि मधेस र भारतको सर्वथा फरक चाहना पनि उस्तै हो । एउटै देशको नागरिक भएपनि मधेस र पहाडको स्वार्थहरू फरक रहें झै । अब बन्न लागेको नेपालको संविधानले पर्वतीय क्षेत्रका दाजुभार्इहरूको हीतको सुरक्षण गरेपनि टीकापुर, भैरहवा, बीरगंज, कलैया, गौर, जलेस्वर र भारदह लगायतका मधेसी ठामहरूमा मधेसी युवाहरूको सपनाको हत्या गर्दैछ ।

हामी यस संविधानलार्इ मान्दैनौ । यो सत्य हो । रूखबाट २/४ आप झरेको जस्तो हैन ।

****
भाद्र २३, २०७२

संघीय गठबंधन का तीन खम्बा: संघीयता, समावेशीता र आर्थिक क्रांति

नेपाली काँग्रेस ले राष्ट्रियता, प्रजातंत्र, समाजवाद भने जस्तै संघीय गठबंधन का तीन खम्बा: संघीयता, समावेशीता र आर्थिक क्रांति गरिनु पर्दछ। संघीयता संविधान मा लेख्नु घर को नक्शा पास गर्नु मात्र हो। सिंगो घर बनाउने काम बाँकी नै हुन्छ। नक्शा बनाउने काम मा भन्दा घर बनाउने काम मा बेईमानी गर्ने ठाउँ निकै बढ़ी हुन्छ। त्यसैले संघीय गठबंधन सँग लगातार १० वर्ष देश माथि शासन गर्ने रोडमैप हुनै पर्छ। होइन भने संघीयता संघीयता भन्दै जनता लाई गुमराह गर्ने काम गर्न छोड्ने।

संघीयता भनेको सीमांकन र नामांकन मात्र होइन। स्रोत  बाँडफाँड को फोर्मुला पनि चाहियो र त्यसको execution पनि चाहियो। संघीय गठबंधन ले त्यो स्पष्टता दिनै पर्छ। संघीयता नामको घर बनाउने काम का लागि ५ वर्ष शायद प्रयाप्त समय हो। समावेशीता को एजेंडा का लागि १० वर्ष प्रयाप्त समय हो।

आर्थिक क्रांति किन र के? आर्थिक क्रांति को परिभाषा बड़ो सजिलो छ। लगातार ३० वर्ष सम्म एक वर्ष पनि नबिराई देशको आर्थिक वृद्धि दर १०% अथवा सोभन्दा माथि हुनु देश मा आर्थिक क्रांति हो। नेपाल का लागि के सजिलो छ भने कुनै ठुलो हाइड्रो प्रोजेक्ट गर्यो भने कुनै वर्ष आर्थिक वृद्धि दर ५०% पनि पुग्न सक्छ। एकात्मक व्यवस्था ले देश लाई दुनिया को सबैभन्दा गरीब देश बनाएको हो भने संघीय गठबंधन को नंबर एक एजेंडा नै आर्थिक क्रांति हो।

संघीय गठबंधन का तीन खम्बा: संघीयता, समावेशीता र आर्थिक क्रांति।

संघीय गठबंधन का तीन आधार चाहिं (१) स्पष्ट संगठन संरचना र नेतृत्व, (२) स्पष्ट राजनीतिक कार्यक्रम, (३) व्यापक सहभागिता र पारदर्शिता।

स्पष्ट संगठन संरचना र नेतृत्व भनेको केंद्र, प्रदेश र स्थानीय तीन तह मा नै एक पद एक उम्मेदवार।  स्पष्ट नेतृत्व भनेको केंद्र मा संघीय गठबंधन का सांसद हरु रहेको एक निर्वाचक मंडल हुने, त्यहाँ ५०% बढ़ी मत बटुल्ने व्यक्ति संघीय गठबंधन को राष्ट्रिय अध्यक्ष हुने। त्यस्तै प्रत्येक तहमा निर्वाचित नेता हरुको निर्वाचक मंडल ले नेतृत्व निर्धारण गर्ने।

संघीय गठबंधन को नीति र संगठन संरचना मानने देश भित्र का इच्छुक पार्टी हरुले संघीय गठबंधन को सदस्यता का लागि लिखित आवेदन दिए पछि संघीय गठबंधन ले आतंरिक छलफल र निर्णय बाट त्यसको छिनोफानो गर्नेछ।

एमाओवादी ले मौका गुमाउन लागेको छ

अहिले संविधान सभा त्याग गरेर एमाओवादी हामी सँग सड़क मा आउँछ भने अंतरिम सरकार मा उसको लागि पनि ठाउँ रहन्छ, होइन भने अंतरिम सरकार १००% संघीय गठबंधन को। एमाओवादी ले मौका गुमाउन लागेको छ।

७०:३० कि ६०: ४०?

मधेसी मोर्चा को नेतृत्व को कुरा

अहिले त मधेसी मोर्चा फैलिएर संघीय गठबंधन भैसक्यो। त्यसको नेतृत्व मा को छ? कि मान न मान मैं तेरा मेहमान पहिला को मधेसी मोर्चा मा थियो नि, कसैले उसलाई मधेसी मोर्चा को नेता बनाएको छैन गच्छेदार आफै सबै ठाउँ मा मधेसी मोर्चा को प्रतिनिधित्व गरेको भन्दै पुगेको हुन्थ्यो।

नेतृत्व लोकतान्त्रिक तरिका ले हुन्छ। तर बिना नेतृत्व को मोर्चा हुँदैन। नेतृत्व त चाहिन्छ।

संघीय गठबंधन को नेतृत्व को सबै भन्दा लोकतान्त्रिक तरिका सबै सदस्य पार्टी हरु को केंद्रीय संसद मा रहेका सांसद हरु समेटेर निर्वाचक मंडल बनाउने अनि त्यहाँ ५०% भन्दा बढ़ी मत बटुल्ने सांसद संघीय गठबंधन को नेता बन्ने भन्ने हुनु पर्छ। प्रतिनिधि सभा को म्याद सम्म।

अनि वास्तव मा ठोस संघीय गठबंधन बनाउने हो भने केंद्र, प्रदेश र स्थानीय सबै तहमा एक पद एक उम्मेदवार को अवधारणा मा जानु पर्ने हुन्छ।

यी दुई कुरा नगर्ने हो भने संघीय गठबंधन देशको राजनीति मा एउटा fringe element भएर रहन्छ।

फेरि थ्रेसहोल्ड को कुरा आई राखेको छ। संघीय गठबंधन का पार्टी हरुले एकीकरण को बारेमा सोँच्न बाध्य हुनुपर्ने छ।

अझ नंबर एक कुरा त हो राजनीतिक प्रोग्राम को। सीमांकन र नामांकन मा संघीय गठबंधन को देशव्यापी साझा अवधारणा के? Common Minimum Program के हो?

अहिले मधेसी नेता हरु ले आफु आफु बीच झगड़ा गरेर क्रांति को उत्कर्ष को संभावना लाई एक कदम तल ल्याएका छन। क्रांतिकारी सत्ता परिवर्तन को संभावना यस झगड़ा ले समाप्त पारेको छ। अब मधेसी दल ले आंदोलन गर्ने, काँग्रेस ले संसोधन गर्ने र जस लिने हुन्छ।

बिना संगठनात्मक स्ट्रक्चर, बिना नेतृत्व, बिना राजनीतिक कार्यक्रम को पनि गठबंधन हुन्छ?

मधेसी मोर्चा ले एकता प्रदर्शन गर्नै पर्छ

वार्तामा जानु क्रांतिलाई धोखा हुनेछ, ख़बरदार!

वार्तामा जानु क्रांतिलाई धोखा हुनेछ, ख़बरदार! सुशील कोइराला, राजीनामा दे, बस। त्यति मात्र। That would be all.

संघीय संविधान घरको नक्शा पास गर्नु जस्तो हो। घर बनाउने काम सिङ्गै बाँकी नै हुन्छ। घरको नक्शा पास गर्ने कुरामा जसलाई विश्वास गर्न सकिएन, त्यसलाई घर बनाउने जिम्मेवारी सुम्पनु कत्तिको बुद्धिमानी ठहरछ?

संघीय गठबंधन ले संघीय संबिधान आफैले ल्याउनु पर्छ। देशमा संघीयता को निर्माण आफैले गर्नु पर्छ। सत्तामा जान नचाहने अथवा जान नसक्नेले राजनीति नगर्नु। जनता लाई दिएको वाचा पुरा गर्ने एक मात्र बाटो सत्ता हो।

यो काँग्रेस एमाले को प्रतिक्रांति का विरुद्ध को क्रांति हो।

सुशील एसएलसी नपढेको मान्छे। उपेन्द्र मास्टर्स डिग्री भएको मान्छे। सुशील भन्दा बढ़ी क्वालिफाइड हो।

Striking A Compromise

Face Saving Opportunity: संशोधन प्रस्ताव



सीमांकन मा। विराट, मिथिला, भोजपुरा र चितवन मिलाएर एउटा राज्य। अवध, थरुहट र कैलाली मिलाएर अर्को। लिम्बुवान, किरात र शेर्पा प्रदेश मिलाएर तेस्रो। तमसलिंग र नेवा मिलाएर चौथो। तमुवान र मगरात मिलाएर पाँचौं। कर्णाली एउटा। खप्तड अर्को। कति भो? सात?

नामांकन। नंबर दिने। १, २, ३, ४ नै ठीक छ। प्रदेश सभा को चुनाव हुने अनि नामांकन मा अर्को चार वर्ष बित्ने भए मजा आउँदैन।

यो प्रस्थान विन्दु हो। कालांतरमा प्रदेश हरु बिभाजन हुन सक्छन। उत्तराखण्ड उत्तर प्रदेश बाट निस्कियो। झारखण्ड बिहार बाट निस्कियो।

प्रत्येक प्रदेश को प्रतिनिधि सभा र राज्य सभा मा जनसंख्या समानुपातिक प्रतिनिधित्व। यो त मधेस का लागि non-negotiable हो। बरु प्रति व्यक्ति आय का हिसाबले सबै भन्दा पछाडि परेका ७ मध्ये २ प्रदेश लाई वार्षिक विशेष पैकेज दिने प्रावधान संविधान मा राख्न सकिन्छ।

अर्को गाँठी कुरा नागरिकता मा छ। मधेसी अनागरिक र दोस्रो दर्जाको नागरिक भएर बस्दैन। सीधा कुरा।

केंद्र र प्रदेश बीच शक्ति बाँडफाँड को कुरा छ। त्यो मिलाउनु पर्ने छ। समावेशीता को फोर्मुला मिलाउनु पर्ने छ।

पुग्नु पर्ने यहाँ हो। पुग्ने तरिका चाहिं मधेसी मोर्चा र तीन दल बीच सम्झौता र त्यसका आधारमा सबैले मिलेर नै संशोधन प्रस्ताव लाने। सम्झौता मा सही गरेको आधारमा आन्दोलन अवतरण गर्न मिल्ने भो। अनि अहिले ठ्याक्कै संसोधन प्रस्ताव को मौसम पनि आइराखेको अवस्था छ सात दिन का लागि। यो window of opportunity हो। यसलाई seize गर्नु पर्छ।

मधेसी लाई मिलाउने, दलित लाई छोड्ने भने गर्नु हुँदैन। दलित का माग पनि पुरा गर्नु पर्छ।

नेपाल सेना ले खुद भनेको छ ----- अहिले को समाधान एक मात्र संभव राजनितिक मात्र हो। म सहमत छु।

सात। Lucky Number Seven.

पुनर्निर्माणको काम थालनी। प्रदेश सभा र स्थानीय चुनाव। सबै गरिहाल्नु पर्छ।

काँग्रेस एमाले लाई एकात्मक व्यवस्था को राप्रपा बनाउने क्रांति हो यो

यस क्रांति को उद्देस्य सुशील लाई बालुवाटार बाट घोक्रेठयाक लगाएर फाल्नु हो। यस क्रांति को उद्देस्य संगठनात्मक रुपले काँग्रेस एमाले लाई एकात्मक व्यवस्था को राप्रपा बनाउने क्रांति हो यो। यो क्रान्ति प्रतिक्रांति माथि विजय पाउने आकांक्षा का साथ अगाडि बढेको क्रांति हो। शहीद को रगत को शपथ खाएको क्रांति हो यो। 

अंतरिम संविधान चाहिं रहन्छ। २००६ अप्रिल क्रांति र मधेसी क्रांति को सार अंतरिम संविधान मा छ। अरु सबै जान्छ। यो चरी घैंटे गठबंधन सरकार जान्छ। यो चुनावी धाँधली को बालुवा माथि खड़ा रहेको अवैध संविधान सभा जान्छ। 

नया अंतरिम सरकार को गठन हुन्छ। सुशील ले राष्ट्र लाई सम्बोधन मात्र गर्ने हो। उसले बोल्दा के भन्ने त्यो हामी निर्णय गर्छौं। 

तेस्रो संविधान सभा को चुनाव मा प्रतिक्रांतिकारी हरु सबै को जमानत जफत हुन्छ। निष्पक्ष चुनाव हुन्छ। 

त्यस अगावै क्रांतिकारी सीमांकन र नामांकन हुन्छ। 

एमाओवादी ले संविधान सभा न छोड़े अंतरिम सरकार मा दुई तिहाई संघीय गठबंधन को एक तिहाई काँग्रेस एमाले एमाओवादी को। तर एमाओवादी ले संविधान सभा छोड्छ अहिले भने क्रान्ति पछि काँग्रेस एमाले भनेका परास्त शक्ति। अंतरिम सरकार मा ठाउँ पाउँदैनन्। कृष्ण प्रसाद को कैबिनेट मा मरीच मान ले ठाउँ पाएको थिएन। 

संघीय गठबंधन र एमाओवादी को मिलीजुली सरकार बन्न सक्छ। २०४६ पछि काँग्रेस र वाम मोर्चा को मिलीजुली सरकार बने जस्तो। आखिर सीमांकन नामांकन मा हाम्रो लगभग सबै कुरा मिल्छ त। सीनियर पार्टनर संघीय गठबंधन हो। अनंत उप प्रधान मंत्री बन्न सक्छन। 

अंतरिम संविधान मा क्रांतिकारी सीमांकन र नामांकन थपे पछि काम त फत्ते पो हुन्छ। 

एमाओवादी ले संविधान सभा छोड्नु पर्ने भो
माग्ने काम गर्ने माग्ने हो, भिखारी हो
मधेस आंदोलन गाउँ गाउँ पुग्दै: Kurtha, Dhanusha
धर्म निरपेक्षता सब भन्दा बढ़ी चाहिएको नेपालको हिन्दु लाई
अवध का प्रथम मुख्य मंत्री?
राजकुमार लेखी: स्वायत्त थरुहट प्रदेश का पहिला मुख्य मंत्री?
जनजातिले काठमाण्डु छोपे यस क्रांति ले सरकार ढाल्छ
सुशील लाई वास्तवमा थाहा छैन
सुशील ले राष्ट्र लाई सम्बोधन गर्ने बेला आउन लाग्यो
अखंड आतंकवादी र थारु बीच फरक
मधेसी जनजाति क्रांति २०१५
संविधान सभा छोड्ने बेला आइसक्यो
हामी सगरमाथाको ‘साउथ पोल’ मा होइन अप्रिल २००६ मा पुगेका छौं
The Liquid Ground Reality
अमरेश ले तराई काँग्रेस खोले हुन्छ
१२५ जातजाति समेट्न सकिन्छ
सेना परिचालन: अस्वस्थामा मर्यो, हात्ती
मधेसी क्रांति ३: चुनावमा धांधली भएको प्रमाण
संघीयता र आरक्षण बारे भ्रम हरु
मधेस र थरुहट लाई आफ्नै सेना प्रहरी किन चाहियो?
संभावना हरु
शेर बहादुर देउबा का २२ पुल
काठमाण्डु जागनु पर्यो
ओली को बेमौसम व्हिप, गैर कानुनी, असंवैधानिक व्हिप
संघीय गठबंधन ले गर्नु पर्ने राजनीतिक काम
१ मत को ५० रुपया
नेपाली जातीय भाषा हो, नेपाल जातीय पहिचान को नाम हो
मधेसी ले जनजाति लाई मझधार मा छोड्दैन
कैलाली र कंचनपुर को संघर्ष
श्री ३
सुशील सँग चिया बिस्किट खान यो आन्दोलन भएको होइन
हृदयेश त्रिपाठी: "ज्ञानेन्द शाहका बेला भएको १९ दिने जनआन्दोलन पनि त आन्दोलनकारीको हातमा थिएन"
चितवन तमसलिंग होइन, थरुहट हो
हामी हरुवाहरुको सम्झना by Krishna Bhattachan
Go Koirala Go!
हिन्दी भाषा देश भरि प्रत्येक तहमा नेपाली को समकक्ष रहन्छ
कर्णाली को माग पुरा भएको छैन
Power/Budget Devolution र भ्रष्टाचार नियंत्रण
आरक्षण को Dynamic Formula
जिल्ला भनेको एकात्मक व्यवस्था को बेबी किंग हो
३ करोड़ को देशमा ३ लाख पार्टी सदस्य चाहियो
५०० वर्ष अगाडि को समृद्ध कर्णाली आज विज्ञानं प्रवृद्धि को युगमा गरीब किन?

Janakpur

भाद्र 10 जनकपुर , संयुक्त मधेशी मोर्चा द्वारा आयोजित जनकपुर मा आज लाठी जुलुस प्रदर्शन गरिएको थियो ।उक्त जुलुस नगर परिक्रमा गरी सरकारी कार्यालय हरु अंचल प्रहरी कार्यालय , नेपाल राष्ट्र बैंक , खानेपानी सँस्थान , कृषि बिकास कार्यालय लगायत दर्जनौ कार्यालय मा मधेश सरकार लेखी जुलुस कोण सभा मा परिणत भई समापन पश्च्यात केहि प्रदर्शन कारी हरुले जानकी चौक स्थित रहेको प्रहरी चौकी मा दूँगा मूढ़ा र पेट्रोल बम प्रहार गरे पछि स्थिति तनाव भएको छ । प्रहरी ले पनी आँशु ग्यास र लाठी चार्ज गरेको छ ।कुनै पक्ष तर्फ क्षति भएको बारे बिबरण प्राप्त भएको छैन । यो समाचार लेखुंजेल सम्म प्रहरी र प्रदर्शन कारी बिच झरप भईनै रहेको छ ।

प्रेस विज्ञप्ति: सङ्घीय गठबन्धन

मिति २०७२ भाद्र ७ र ८ मा कैलालीको टिकापुरमा शान्तिपूर्ण जन आन्दोलनमाथि सुरक्षाकर्मीबाट भएको हस्तक्षेप तथा आन्दोलनकारीहरुभित्र रहेको घुसपैठियाहरु र सुरक्षाकर्मीबिच भएको भिडन्त तथा देशका यथास्थितिवादी राजनीतिक दल, तिनका नेता र सञ्चार माध्यमहरूले

अप्रमाणित, अतिरञ्जित र एक पक्षीय ढङ्गले सम्प्रेषण गरि रहेको समाचार

प्रति हाम्रो गम्भिर ध्यानाकर्षण भएको छ । प्रतिगामीे संविधानको मस्यौदा विरुद्धमा, अग्रगमन र परिवर्तनलाई संस्थागत गराउन र पहिचान सहितको सङ्घीय संविधान निर्माण गर्ने उद्देश्यका साथ थरुहट/थारुवान संयुक्त सङ्घर्ष समितिद्वारा आयोजित शान्तिपूर्ण कार्यक्रमका लागि जन परिचालन गर्ने क्रममा त्यसलाई रोक्न सत्तापक्ष र अखण्ड पक्षधरहरु अगाडी बढेकाले त्यहाँ झडप ह्न गएको हो । हामी यस घटनामा दिवङ्गत भएकाहरूप्रति भावपूर्ण श्रद्धान्जली अर्पण गर्दै घट्नाप्रति द्ःख व्यक्त गर्दछौँ । त्यस घट्ना पश्चात राज्य पक्षले सुनियोजित ढङ्गवाट सेना परिचालन गरी देशका विभिन्न स्थानमा आन्दोलनलाई निस्तेज गर्न कफ्र्यू आदेश जारी गर्ने, दङ्गाग्रस्त क्षेत्र घोषणा गर्ने, थरुहट पक्षधर जनताको घर घरमा गई खान्तालासी लिने, धरपकड गर्ने, देख्ने वित्तिकै गोली हान्ने, वारेण्ट विना नै पक्राउ गर्ने जस्ता निरङ्कुश आदेश जारी गरेका छन् ।

नेपाल सरकारद्वारा एकातिर अखण्ड सुदुरपश्चिम, मध्यपश्चिम जस्ता मागहरूलाई सामाजिक असन्तोषको रुपमा सम्वोधन गर्ने र अर्कोतिर बिगतमा भएका सम्पूर्ण सम्झौताहरू तथा नेपालको अन्तरिम संविधान, २०६३ को भावना विपरीत मधेश, थरुहट, मगरात, किरात, लिम्वुवान, ताम्सालिङ/तामाङ सालिङ, शेर्पा, नेवाः, तमुवान, खसान लगायतका पहिचान सहितको सङ्घीयताको पक्षधर जनताका मागलाई विध्वंशकारी र विखण्डनकारी भन्दै दमन गर्ने दोहरो चरित्रका कारण देश गृहयुद्धतर्फ उन्मुख हुदै गएको छ ।

यस घट्नाले नेपालको अन्तरिम संविधानको भावना र विगतमा महिला, मधेसी, आदिवासी जनजाति, थारु, खस, मुस्लिम, पिछडा वर्ग लगायतकाहरुसँग भएका सम्झौता र सहमतिलाई संस्थागत गरी नेपाली जनताको चाहना अनुसार पहिचान सहितको सङ्घीय संविधान निर्माण गरेर मात्र नेपालमा दिगो शान्ति र अमन चयन कायम हुन सक्दछ भन्ने कुरा यस घट्नाले देखाएको छ । त्यसरी नै सिरहा, सर्लाही, रौतहट, रूपन्देही, नवल परासी, कपिलवस्तु, वाँके, वर्दिया लगायत देशका विभिन्न जिल्लाहरूमा पनि राज्य पक्षले शान्तिपूर्ण आन्दोलनमाथि दमन र हस्तक्षेप गरेको छ । सरकारद्धारा जनताको न्यायपूर्ण सङ्घर्षमाथि भएको भेदभाव, दमन र उत्पीडनका कारण तराई मधेश तथा थरुहट क्षेत्रमा भएको सङ्घर्षले क्रमशः जन विद्रोहको रूप लिन पुगेको छ । त्यसलाई साम्प्रदायिक रूप दिई जनताको ध्यान अन्त मोड्ने र आन्दोलनकारीहरुमाथि दमन गर्ने सरकारको षडयन्त्रको घोर भत्र्सना गर्दै हामी आन्दोलनरत सम्पूर्ण दलहरु नेपाली जनता समक्ष उच्च मनोवल र आत्म सम्मानका साथ शान्तिपूर्ण आन्दोलनमा सहभागी हुन आह्वान गर्दछौँ । नेपाल सरकारद्वारा जारी गरेको सेना परिचालनको आदेश तुरुन्त फिर्ता गर्न, संविधान प्रदत्त जनताको हक हनन् नगर्न तथा नागरिक अधिकारको सम्मान गर्न हामी जोडदार माग गर्दछौँ । साथै सरकारको कसैलाई काखा र कसैलाई पाखा पार्ने भेदभावपूर्ण नीति तथा

सरकारको वलमा पहिचान विरोधी अखण्डकारीहरुको तर्फबाट थरुहट क्षेत्रमा भइ रहेको कुटपिट, आगजनी जस्ता जघन्य अपराधको कारण देशमा असामान्य परिस्थिति सृजना भइ रहेको छ । आजै मात्र पनि टिकापुरमा कफ्र्यू आदेश र सेना परिचालन हुँदाहुदै रेशम चौधरी, जनक चौधरी लगायत थरुहट पक्षधरहरुको घर, पसलमा आगजनी हुनुले यो कुरा प्रमाणित गरेको छ ।

त्यसलाई तुरुन्त नसच्याए त्यसबाट उ्रत्पन्न हुने सम्पूर्ण परिणामको जिम्मेवारी सरकार नै हुने कुरा हामी सचेत गराउन चाहन्छौँ ।

हाम्रा सङ्घर्षका कायक्रमहरु यस प्रकार छन् ।
१) २०७२ साल भाद्र ९ गते आदिवासी जनजाति राष्ट्रिय आन्दोलनको कार्यक्रममा ऐक्यवद्धता,
२) २०७२ साल भाद्र १० गते सेना परिचालनको निर्णय विरुद्ध राष्ट्रपतिलाई ज्ञापन पत्र दिने,
३) २०७२ साल भाद्र ११ गते देशव्यापी रुपमा जिल्ला सदर मुकामहरुमा जन प्रदर्शन र सभा ।

मिति: २०७२।०५।०८
सङ्घीय गठबन्धन, नेपाल

(क्र.स. राजनीतिक दल नाम थर पद हस्ताक्षर

१ सङ्घीय समाजवादी फोरम, नेपाल अशोक कुमार राई वरिष्ठ नेता
२ तराई मधेस लोकतान्त्रिक पार्टी गोविन्द चौधरी महासचिव
३ सदभावना पार्टी उपेन्द्र महतो केन्द्रीय सदस्य
४ तराई मधेस सदभावना पार्टी, नेपाल राम नरेश राय वरिष्ठ नेता
५ थरुहट तराई पार्टी, नेपाल भानुराम चौधरी अध्यक्ष
६ सङ्घीय लिम्बुवान पार्टी, नेपाल ज्ञान वहादुर गुरुङ उपाध्यक्ष
७ सामाजिक लोकतान्त्रिक पार्टी, नेपाल कुमार राई, अध्यक्षमण्डल सदस्य
८ आदिवासी जनजाति पार्टी, नेपाल तामाङ बुद्धराज स्याङ्तान अध्यक्ष)

संघीय गठबंधन ले गर्नु पर्ने राजनीतिक काम

यो भैरहेको मधेसी क्रान्ति ३ नै हो। जनता जागिसके। संघीय गठबंधन को निर्माण जुन कि लगभग एक हप्ता अगाडि भएको छ, त्यो एउटा ठुलो कदम हो। संघीय समाजवादी फोरम जुन एकीकरण भयो, उपेन्द्र यादव र अशोक राई एक ठाउँ आए, देशको इतिहासमा पहिलो पटक ७५ जिल्ला मा संगठन भएको पार्टी को अध्यक्ष पदमा एक जना मधेसी पुग्यो। अशोक राई विशेष परिस्थितिले गर्दा हुनुपर्ने  ५० सीट तर ५ सीट मा रहेको मान्छे। संघीय गठबंधन को निर्माण ले अरु मधेसी दल लाई पनि ७५ जिल्ला सम्म पुर्याइदिएको छ। उदयमान थारु, तामांग, लिम्बु, शेर्पा पार्टी हरु संघीय गठबंधन  मा आएर एकताबद्ध भएका छन। देशको इतिहास मा पहिलो पटक मधेसी जनजाति एक ढिक्का भएका छन।

गंगा, जमुना, सरस्वती भने जस्तो। जसरी गंगा र जमुना को मिलान हुन्छ त्यसरी नै मधेसी क्रान्ति ३ नाम को गंगा लाई उठान गरेर देश भरि पहाड़मा पनि, काठमाण्डु मा पनि जनजाति क्रांति नाम को जमुना को निर्माण गरेर संयुक्त मधेसी जनजाति क्रांति गर्नु पर्ने भएको छ। नेपाल भूभाग को सबैभन्दा धनी संस्कृति भएको नेवार समुदाय पनि जागनु परेको छ।

 २००६ अप्रिल मा जस्तो देश भरि जनसागर उरल्याएर मधेसी जनजाति को समानता को लड़ाई लाई गन्तव्यमा पुर्याउनु परेको छ। के २००६ मा गणतंत्र तिमीले कार्यान्वयन गर भन्ने समझौता का साथ ज्ञानेन्द्र संग सहमति गर्ने प्रयास पनि गरिएको थियो?

अंतरिम संविधान छोएर सपथ खाए पनि त्यो संविधान को कदम कदम मा उल्लंघन र अनादर गर्दै यो चरि-घैंटे गठबंधन सरकार ले संघीयता/समावेशीता प्रति आफु बेइमान रहेको स्पष्ट पारिसकेको छैन? संघीयता/समावेशीता लागु गर्ने दक्षता उसँग नरहेको कुरा उसले प्रमाणित गरेको छैन? कि अझै कुनै शंका छ?

मधेसी ले जनजाति लाई मझधार मा छोड्दैन

यो चरी-घैंटे गठबंधन सरकारको राजीनामा, संघीय गठबंधन को नेतृत्वमा नया अंतरिम सरकारको निर्माण, संविधान सभा को विगठन र नया संविधान सभा को चुनाव, र तत्काल क्रांतिकारी सीमांकन र नामांकन गरेर अंतरिम संविधान को क्रांतिकारी परिमार्जन ---- त्यो उचाइ मा पुग्नु परेको छ।

संघीय गठबंधन ले त्यस का लागि गर्नु पर्ने राजनीतिक काम छ।

संघीय नेपाल को संविधान आउनु घर को नक्शा पास हुनु मात्र हो। त्यस पछि संघीय नेपाल नामको घर बनाउने काम बाँकी नै रहन्छ। घरको नक्शा पास गर्ने स्तर मा नै यति सारहो बेईमानी देखाएको र खुट्टा घिसारने काम गर्ने चरी-घैंटे गठबंधन ले घर बनाउने समय मा झन कुन रूप देखाउने हो ----- त्यसैले संघीय गठबंधन ले सत्ता १० वर्ष का लागि आफ्नो हात मा लिने कुरा सोँच्नु पर्छ।

संघीय गठबंधन का सदस्य पार्टी हरुले अहिले क्रांति को बेला नै व्यापक संगठन निर्माण गर्नु पर्छ। आ-आफ्नो पार्टी को सदस्य संख्या ५ लाख कटाउनु पर्छ।

देश भरि मा सीमांकन, नामांकन र शक्ति बाँडफाँड को कुरामा संघीय गठबंधन भित्र साझा सहमति निर्माण गर्नु पर्छ। त्यो होमवर्क गर्नु क्रांति लाई अझ उँभो लानु हो।

१ मत को ५० रुपया
नेपाली जातीय भाषा हो, नेपाल जातीय पहिचान को नाम हो
पृथ्वी नारायण शाह स्टाइल मा काठमाण्डु नाकाबंदी
केरला, तमिलनाडु, पंजाब, महाराष्ट्र, आसाम, बंगाल, ओरिसा, आंध्र प्रदेश आदि
कांग्रेस, एमाले र एमाओवादी का १२१ आदिवासी जनजाति सभासद
श्री ३
हृदयेश त्रिपाठी: "ज्ञानेन्द शाहका बेला भएको १९ दिने जनआन्दोलन पनि त आन्दोलनकारीको हातमा थिएन"
Go Koirala Go!
हिन्दी भाषा देश भरि प्रत्येक तहमा नेपाली को समकक्ष रहन्छ
Power/Budget Devolution र भ्रष्टाचार नियंत्रण
आरक्षण को Dynamic Formula
मधेसी आंदोलन को आरोहण अवरोहण: संगठन विस्तार र ३ लाख सदस्य
३०-३०-३०-१०: केंद्र प्रदेश स्थानीय विशेष
जिल्ला भनेको एकात्मक व्यवस्था को बेबी किंग हो
एकाएक को साफ करो
३ करोड़ को देशमा ३ लाख पार्टी सदस्य चाहियो
५०० वर्ष अगाडि को समृद्ध कर्णाली आज विज्ञानं प्रवृद्धि को युगमा गरीब किन?
स्वायत्त मगरात प्रदेश बिनाको संघीय नेपाल को कल्पना गर्न सकिँदैन
वाक स्वतंत्रता बारे संख्या को कुरा गरे के हुन्छ?
Federalism, Centripetal Force, Centrifugal Force
ज्ञानेन्द्र को डर छ?
भोजपुरा प्रदेश र मधेसी मुस्लिम
ठोस आंदोलन करो, दैनिक संगठन विस्तार करो
कार्यान्वयन मा चुकेको सरकार लाई दफा गरौं
शहीद लाई ५० लाख बामे लाई हेग
अखण्ड बिखंड श्रीखण्ड हरुले थरुहट बारे बुझ्नु पर्ने कुरा
स्वायत्त शेर्पा प्रदेश बिना संघीय नेपालको कल्पना गर्न सकिन्न्न
पहिचान बिनाको संघीयता: पांग्रा बिनाको साईकल
संविधान, कानुन, समझौता नमान्ने अवैध सरकार राजीनामा दे
विराट, चितवन, कैलाली
आन्दोलन र संगठन विस्तार सँगै लान दैनिक वड़ा सभा
थारु त पहिला राजा हो
थ्रेसहोल्ड १% नै किन हुनुपर्छ?
कर्णाली ले पैसा पाउने कुरा
प्रस्तावित तीन नंबर प्रदेश धनी किन छ?
संघीयता मा बजेट बाडफाड़: ३३-३३-३४: केन्द्र प्रदेश स्थानीय
१ देश, १६ प्रदेश, २०-३० विशेष क्षेत्र, १००० गाउँ/नगर = १२५ जातजाति
सही संविधान ले आर्थिक क्रांति गर्ने हो
भारतका २४० ट्रिलियन डॉलर वाला अर्थतंत्र बनने का फोर्मुला इजराइल के पास है
लोकतंत्र, संघीयता र आर्थिक क्रान्ति
प्रत्यक्ष निर्वाचित प्रधान मंत्री र १०% आर्थिक वृद्धि दर
Salex Tax

संघीय गठबंधन लाई मेरो सुझाव छ, तपाइँ हरु यो नक्शा मा आउनोस्। तराई मा रहेका ३५% पर्वते (जसमा जनजाति पनि छन) लाई पनि आदर गर्ने यो नक्शा छ। जिल्ला सीमाना गायब हुन्छ।

मधेसी आंदोलन को आरोहण अवरोहण: संगठन विस्तार र ३ लाख सदस्य

मधेसी आंदोलन को आरोहण भएको छ। जनता जागेका छन। आंदोलन को विकल्प नरहेको कुरा बुझेका छन।

पहिलो कुरा छ यसलाई कायम राख्ने। यस आंदोलन लाई राजधानी को नाकाबंदी का रुपमा अगाडि लानुपर्ने हुन्छ। पुर्व पश्चिम राजमार्ग २४ घंटा ब्लॉक गर्नु नितांत आवश्यक छ। होइन भने काठमाण्डु का शासक लाई प्रेशर पर्दैन।

दोस्रो कुरा हो आंदोलन को अवतरण को। त्यसमा स्पष्ट हुनुपर्छ। वार्ता का लागि अवतरण हुँदैन। फ़ोन गरेर अथवा चिठ्ठी नै लेखेर वार्ता मा बोलाउने कुरा को कुनै तुक छैन।

अंतरिम संविधान, पहिलो संविधान सभा का सहमति, दोस्रो संविधान सभा का सहमति ---- यिनी लागु हुनुपर्छ भन्ने नै माग हो यस आंदोलन को। त्यस का लागि आंदोलन ले खोजेको चाहिँ के हो? सुशील ले अथवा तीन दलले "हुन्छ, लागु गर्छौं" भनेर कागजमा ऑटोग्राफ दिन्छन् भने आंदोलन को अवतरण हुने हो? कि के हो? त्यसमा स्पष्टता चाहियो।

शत्रु/विपक्षी/शासक/शोसक लाई convince गर्ने लक्ष्य हुनु एउटा fundamentally गलत strategy हो। शत्रु/विपक्षी/शासक/शोसक लाई सत्ता बाट फाल्ने strategy चाहियो। काँग्रेस एमाले लाई इतिहास को रद्दी टोकरी मा फाल्ने किसिमको strategy चाहियो। एका को साफ करो।

त्यस का लागि काठमाण्डु को नाकाबंदी मा कुनै किसिमको कमी कमजोरी हुनु भएन। पृथ्वी नारायण शाह ले लगाएको ट्रिक उसै को एकात्मक राज्य व्यवस्था माथि लगाउने बेला हो यो। दोस्रो कुरा हो संगठन विस्तार। संघीय गठबंधन का सदस्य पार्टी हरुले दैनिक वड़ा सभा गरेर देश भरि आ-आफ्ना पार्टी को सदस्य संख्या बढाउनु पर्यो। दैनिक घोषणा गर्नु पर्यो।  आज हाम्रो पार्टी को सदस्य संख्या यति पुग्यो भनेर घोषणा गर्नु पर्यो। लक्ष्य हो ३ लाख सदस्य। ३ लाख सदस्य ले ३० लाख वोट बटुल्छ। ३० लाख वोट को बलमा देश कब्ज़ा हुन्छ।

आंदोलन लाई ठोस बनाउने, मुतको न्यानो न बनाउने।

३ करोड़ को देशमा ३ लाख पार्टी सदस्य चाहियो
ठोस आंदोलन करो, दैनिक संगठन विस्तार करो

शक्ति सुशील बामे ले दिने प्रसाद होइन। शक्ति संगठन मा छ। त्यसैले गाउँ गाउँ, शहर शहर, टोल टोल मा संगठन बनाउन जाइ लाग्ने। अहिले को आंदोलन को नंबर एक कुरा नै यही हो। व्यापक संगठन विस्तार गर्ने। क्रांतिकारी रफ्तारमा संगठन विस्तार गर्ने।

संगठन छ भने शक्ति छ। संगठन छैन भने शक्ति छैन।

३ करोड़ को देशमा ३ लाख पार्टी सदस्य चाहियो

संघीय गठबंधन का सदस्य पार्टी हरुले दैनिक वड़ा सभा गरेर आफ्नो पार्टी सदस्य संख्या ३ लाख पुर्याउनु पर्यो। ३ लाख पार्टी सदस्य ले ३० लाख वोट बटुल्न सक्छन। ३० लाख वोट ले देश को शासन आफ्नो हात मा आउँछ। स्वायत्त यो राज्य, स्वायत्त त्यो राज्य जे जति भने पनि आखिर जनताको अनुमोदन चाहिन्छ।

ठोस आंदोलन करो, दैनिक संगठन विस्तार करो

३ करोड़ को देशमा ३ लाख पार्टी सदस्य चाहियो।

"हामी मान्दैनौं," "हामी यो माग राख्छौं," "हामी त्यो माग राख्छौं" जस्ता पर निर्भर स्टाइल ठोस होइन। ठोस स्टाइल हो ठोस संगठन, स्पष्ट लक्ष्य र ठोस राजनीतिक कार्यक्रम का साथ सत्ता मा जाने र संघीयता/समावेशीता बारे गर्नु पर्ने काम आफैले गर्ने।

परास्त गर्नु पर्ने लाई convince गर्ने प्रयास नगर्ने। संगठन विस्तार गर्ने।

संघीय गठबंधन का सदस्य पार्टी हरुले दैनिक वड़ा सभा गर्ने र दैनिक पार्टी सदस्य संख्या कति पुग्यो भनेर घोषणा गर्ने।

ठोस आंदोलन करो, दैनिक संगठन विस्तार करो

ठोस आंदोलन करो, दैनिक संगठन विस्तार करो। वार्ड वार्ड में, गाओं गाओं में, टोल टोल में, गली गली संगठन विस्तार करो। क्रांति इस बार ठोस करो। संघीयता विरोधियों को सदा के लिए बाई बाई कर दो। जड़ से उखाड़ के फेंक दो। ऐसा संगठन विस्तार करो, ऐसा संगठन विस्तार करो कि अब एक पीढ़ि संघीयता पक्षधर स्थानीय से केंद्र तक शासन करते रह जाए।

अब तो लक्ष्य सत्ता है। काठमाण्डु पर हम अपना झंडा फहराएंगे। उसके लिए संगठन विस्तार करो।

संघीयता लोकतंत्र का ही परिष्कृत रूप होता है। लोकतंत्र में शक्ति संगठन में है तो वो संगठन खुद लोकतान्त्रिक रहती है। लगन से काम करने वाले कोइ भी संगठन में नीचे से उपर जा सकते हैं। नेतृत्व का चयन लोकतान्त्रिक ढंग से होता है। खुला वादविवाद, तर्क वितर्क होता है, छलफल, विचार विमर्श होता है। लेकिन अनुशासन भी होता है।

हम अपने लिए समावेशीता मांग रहे हैं तो हम अपनों के लिए भी अपने संगठन के भितर समावेशीता बनाएंगे। कर्तव्य बनता है।

लोकतंत्र में संगठन ही शक्ति है। संगठन विस्तार करो। एका (एमाले काँग्रेस) को साफ करो।

आन्दोलन र संगठन विस्तार सँगै लान दैनिक वड़ा सभा
संघीयता पक्षधर ले संगठन विस्तार गर्ने सुनौलो मौका
क्रान्ति और संगठन
सीके राउत को मधेसी जनता लाई प्रमुख योगदान: शायद संगठन

कार्यान्वयन मा चुकेको सरकार लाई दफा गरौं

माग्नु पर्ने केही छैन। सबै पाइसकिएको छ। सबै कुरा अंतरिम संविधान, पहिलो संविधान सभा का समझौता, दोस्रो संविधान सभा  समझौता मा छन। यो सुशील बामे सरकार कार्यान्वयन मा चुकेको छ। यसलाई हटाएर मधेसी जनजाति दलित सरकार बनाउने अनि सही ढंगले कार्यान्वयन गरेर जनता लाई इम्प्रेस गर्ने। संघीय गठबंधन ले सरकार को बागडोर आफ्नो हातमा लिनुपर्ने भो।

केन्द्रलाई घेर्ने मधेशको नयाँ रणनीति : भन्सारका गाडी रोक्न बाटोमै खाना, बाटोमै बास (फोटोफिचर)

बिगत ६ दिनको बन्दले भैरहवाको जनजीवन अस्तब्यस्त बनेको छ । बन्दकर्ता र प्रहरीको संयमताको कारण भैरहवामा अहिलेसम्म कुनै दुर्घटना भने भएको छैन । बन्दकर्ताहरुले दिनभरि बन्द गर्ने तर रातीमा प्रहरीले स्कर्टिङ्ग गरि भन्सारमा रोकिएका सवारीसाधन अन्यत्र पठाउने गरेपछि अहिले त्यसलाई रोक्न आन्दोलनकारी बाटोमै खाना पकाई खाने गरेका छन् । ...... मंगलबार साझ भैरहवामा यस्तै दृश्य देखियो । बन्दकर्ताहरु बाटोमै टेन्ट लगाएर आन्दोलन गर्ने सुरसार गरेपछि प्रहरीलाई राती सवारीसाधन कसरी निकाल्ने भनि चिन्ता थपिएको छ । ....... आन्दोलनकारीहरुले बाटोमै खाना पकाए, खाने थाल नभएर अखबार बिछयाएर त्यसैमाथि पनि खाना खाए ।

“हामी अहिले आफ्ना सन्ततिका लागी लड्दै छौँ, केही दिन दुःख गरेर अखबारमै खाए पनि केही हुन्न,” आन्दोलनका लागी धकधईबाट आएका बिद्या यादवले भने ।

....... अहिलेको आन्दोलन

केन्द्र घेर्ने

रणनितिमा रहेको आन्दोलनकारीले बताए । प्रहरीले राती–राती सुरक्षा दिएर केन्द्रतिर सामाग्री पठाइरहेको र त्यो रोक्न जे गर्न पनि तयार रहेको आन्दोलनकारीले बताए । “ज्यान जाला तर बाटो छोडदैनौ” भन्दै आन्दोलनकारी अहिले बाटोमै टेन्ट राखी सुत्ने गरेका छन् । ......... मंगलबार सद्भावना पार्टीले संविधान सभा छोडने उदघोष गरे पछि मधेशी आन्दोलनकारीहरु हौसिएका देखिन्थे । आन्दोलनलाई उत्कर्षमा पुर्याउन भनि मर्चवार, सुर्यपुरा र धकधई क्षेत्रबाट हजारौ प्रर्दशनकारी अहिले भैरहवा ओइरिएका छन् । ..... आन्दोलनका संयोजक संघीय समाजवादी फोरमका जिल्ला अध्यक्ष महेन्द्र यादवले बताए । ....... बन्दको कारण भैरहवा अस्त ब्यस्त भएको छ । भैरहवाका ब्यापारिक स्थानहरु ठप्प रहेका छन् भने औद्योगिक कोरीडोर पनि बन्द हुदा उद्योगीहरु मारमा परेका छन् । यता बन्दकर्ताहरु बाटोमै पकाएर खाए पनि बेलहियामा रोकिएर रहेको करिब ३ सय सवारी साधन प्रहरीले राती १२ बजे सुरक्षा दिएर काठमाडौं पठाइएको छ ।